Kamagurka en Herman Brusselmans zijn twee van de beroemdste exponenten van het Vlaams absurdisme. Middels de schrijver Tim Foncke kondigt zich een nieuwe generatie Belgen aan die op een gortdroge manier de wereld bekritiseren zonder dat er daadwerkelijk echt wat gebeurt.
Laten we wel wezen God is klein geschapen is niet bepaald een page turner. Het is niet een boek dat toewerkt naar een al dan niet spectaculair einde. Het is vooral een aaneenschakeling van observaties.
Bier drinken in de krantenkiosk
Hoofdpersoon Zaman van Mansbrugge (net als Tim Foncke een schrijver die een voorwaardelijke celstraf heeft gekregen vanwege het schrijven van brieven) en zijn vriend Fons zitten elke dag in de lokale krantenkiosk bier te drinken en de binnenkomende klanten in de maling te nemen.
‘Het bullshitten zit me weliswaar in het bloed, maar vrolijk word ik daar niet altijd van. Zolang ik het met een uitgestreken bakkes doe, kun je mensen alles wijsmaken. Eigenlijk is dat levensgevaarlijk. De onzin wordt niet doorzien, laat staan met bruikbare onzin beantwoord’, zegt Zalman in het boek.
Je moet er tegen kunnen hoor. De Vlaamse woorden, het absurdisme, de maatschappelijke rafelranden die Foncke opzoekt in zijn boek.
Niet mee op vakantie
Vind je één Brusselmans eigenlijk al te veel dan is God is klein geschapen niét het boek dat je mee moet nemen op vakantie. Foncke haalt namelijk nog niet het niveau van Vlaanderens bekendste veelschrijver. Houd je wel van absurdisme en een boek met stekels, geef Foncke dan eens een kans.
Het is geen vuistdikke roman, dat scheelt. Of zoals Zalman zegt: ‘mijn biografie past op de achterkant van een bierviltje. En zo hoort het. Wie twee viltjes nodig heeft, heeft overdreven’.
W*M
.... Dan lijk ik niet op hem :P