Kunststudent Luuk zet traumatische ervaring om tot afstudeerwerk
Credits: Mareine van Lieshout
Als afstudeerproductie moest en zou Luuk van de Ven iets speciaals neerzetten. Daarom gaat de vierdejaarsstudent van St. Joost School of Art & Design een visueel album maken. Dat staat in het teken van het seksueel misbruik dat hij meemaakte. ”Daarmee wil ik het taboe om erover te praten doorbreken.”
De jongen die Luuk als beste vriend beschouwde, was uiteindelijk degene die hem tien jaar geleden verkrachtte. Lang durfde de kunststudent zich er niet over uit te spreken, uit angst voor oordelende reacties. ”Ik verbloemde het en deed alsof ik altijd maar vrolijk en blij was. Maar ondertussen kreeg ik tijdens seks last van paniekaanvallen. Ik dacht dat het erbij hoorde”, vertelt Luuk.
Authentiek werk Door het volgen van therapie kan Luuk sinds een jaar wél praten over wat hij meemaakte, al is hij van nature geen prater. Daarom zet hij zijn afstudeerproduct, een visuele EP, in het teken van seksueel misbruik. ”Als ik het omzet naar creatief werk lukt me dat een stuk beter”, zegt de laatstejaarsstudent, die het album uitbrengt onder zijn dragpersona Emily Salvia. ”Het is een heftig onderwerp. Maar juist omdat het iets persoonlijks is, kan ik er authentiek werk van maken. In de kunstwereld is er weleens de discussie over dat werk therapeutisch moet zijn. Voor mij werkt dat goed.”
Bron: Thijs Breukers. Luuk als dragpersona Emily Salvia
Uit De Maat wordt een visueel album met drie nummers en moet ‘het grote meesterwerk’ van Luuks tijd op de kunstacademie in Breda worden. Bij elk nummer, dat Luuk zelf zingt, komt een passende videoclip. In die videoclips volg je de fictieve Jip, die door zijn moeilijke thuissituatie steun zoekt bij zijn beste vriend Boaz. De steun die Jip vindt loopt over in verlangen, en na een stapavond leidt het uiteindelijk tot seksueel misbruik. De songteksten van de nummers zijn gebaseerd op de ervaring van Luuk en op gesprekken die hij voerde met lotgenoten. Ook consent, toestemming, speelt een rol.
Taboe ”Met het album hoop ik het gesprek over seksueel misbruik te openen en het taboe om erover praten te doorbreken. Dat is écht nodig. Mijn kunst zie ik als middel om dat te bereiken”, zegt Luuk, die aangeeft dat het album niet alleen de negatieve kanten van zijn ervaring belicht. Hoe gek dat volgens hem ook klinkt, na het oplopen van een dergelijk trauma. ”Ik wil ook hoop bieden. Mij is het uiteindelijk gelukt om erover te praten, hopelijk kunnen anderen dat ook.”
”Ik wil hoop bieden. Mij is het uiteindelijk gelukt om erover te praten, hopelijk kunnen anderen dat ook.”
Crowdfundactie Omdat de kosten voor al die videoclips hoog zijn, is Luuk een crowdfundactie gestart. Ook vraagt hij subsidie aan bij Kunstloc en de provincie Noord-Brabant. Via deze pagina kunnen geïnteresseerden een bijlage leveren. ”Ik hoop dat mensen het belang van dit album inzien. Muziek hielp mij door een donkere tijd, dat wil ik ook voor anderen doen.”
In april beginnen de opnames, in juni moet Luuks werk af zijn. Maar ook als hij straks is afgestudeerd, laat hij het onderwerp niet los. ”Ik hoop de videoclips op filmfestivals te kunnen laten zien, maar ook op hogescholen als lesmateriaal. Uiteindelijk is het mijn grote droom om er een theaterproductie van te maken.”
