Waarom lopen Nederlandse studenten er massaal de kantjes af en hebben ze zoveel tijd nodig om af te studeren? Omdat opleidingen luiheid niet durven te straffen. Je bent ‘een dief uit eigen portemonnee’ als je een student laat zakken.
Dat zeggen de schrijvers van een landelijk visitatierapport over de studie Kunstmatige Intelligentie (KI). Ze vrezen dat hun uitspraak voor het hele Nederlandse hoger onderwijs opgaat. Doordat opleidingen per uitgereikt diploma beloond worden, durven ze niet streng meer te zijn. Gevolg is dat de doorsnee student op z’n best ‘halfhartig met zijn studie bezig’ is.
De commissie beoordeelde zes universitaire KI-opleidingen. Ze constateren dat het met deze jonge studie op het raakvlak tussen psychologie, filosofie en informatica inhoudelijk best goed gaat. De kwaliteit van de afgestudeerden is althans goed.
Maar het aantal studenten dat de eindstreep haalt en de tijd die ze daarvoor nodig hebben, valt bar tegen. Zes jaar is standaard; ook zeven jaar komt veel voor. En dat zijn cijfers van toen deze opleidingen officieel vier jaar duurden.
Aan het vak ligt het niet, want bij buitenlandse collega-opleidingen komen deze problemen nauwelijks voor. De commissie weet inmiddels ook hoe dat komt: in geen van die landen is men zo gek om opleidingen af te rekenen per uitgereikt diploma. Als het aan de rapporteurs ligt, moeten de buitenlandse collega’s dit Nederlandse voorbeeld ook vooral niet volgen.
‘Merkwaardig genoeg’, zegt de commissie tenslotte, kent juist de strengste van de zes Nederlandse KI-opleidingen (dat is die van Maastricht) de beste studieresultaten. Bijna driekwart van alle eerstejaars haalt binnen zes jaar de eindstreep. In Amsterdam (UvA), Utrecht en Nijmegen geldt dat voor minder dan de helft van de studenten. (HOP)
Punt. Of had jij nog wat?