Ministerie van Onderwijs op zoek naar foute ‘handelswijzen’

Peinzende hogeschoolbestuurders worden heden ten dage in hun gecapitonneerde coupés frequent lastiggevallen met departementale documenten, waarin de verwijten over het sans gêne en met bravoure jongleren met wet en regelgeving hen om de oren vliegen. In de donkere dagen vóór Kerstmis, waarin nietsontziende dictees menigeen de wenkbrauwen doen fronsen, worden zij dit jaar rauwelijks opgeschrikt door het rapport ‘Ruimte voor Rekenschap’, dat, besproken in de ministerraad en aangeboden door de staatssecretaris van Onderwijs, qua spelling weinig consciëntieus blijkt te zijn geschreven.
Sommigen uit de kringen der geplaagde bevoegde gezagen staren zich daarbij zozeer blind op vermeende fraude en gesjoemel met inschrijvingen, dat zij het demasqué van de taalverloedering ten departemente over het hoofd zien. Toch moeten wij uit de ambtelijke bespiegelingen concluderen, dat de overheid in de voorbije maanden frenetiek op zoek is geweest naar foute ‘handelswijzen’ van onderwijsinstellingen. Niet minder dan 51 keer wordt een vermeende faux pas van een hogeschool of universiteit als onjuiste ‘handelswijze’ omschreven, daarin weinig visioniair nagepapegaaid door de staatssecretaris in haar begeleidende schrijvens aan Tweede Kamer en journaille.
Is er nog hoop voor de natie, wanneer de staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen met kennelijke instemming van haar ambtelijk apparaat en de restanten van het voltallige demissionaire kabinet dit staaltje van taalkannibalisme ten toon mag spreiden? Misschien. Immers, het feit dat in ‘Ruimte voor Rekenschap’ op bladzijde 61 éénmaal de juiste schrijfwijze ‘handelwijze’ zonder die vermaledijde tussen-s voorkomt, wijst op een rudimentaire aanwezigheid van spelling(s)vaardigheden. (FG)