Gered door Fred

Pizzakoeriers hoeven in de toekomst niet meer te verdwalen. Tweedejaarsstudenten Technische Informatica in Den Bosch ontwikkelden een navigatiesysteem, een soort Tomtom, maar dan eenvoudiger. Vanmiddag namen ze de proef op de som.

Voor Avans Hogeschool ’s-Hertogenbosch staat de eerste groep van zeven studenten gespannen klaar. Binnen heeft docent Wim Verhoef een fictieve pizza op hun website besteld. Ook het ontwikkelen van een complete website waarop onder andere klanten kunnen bestellen en hun naam en adres kunnen invoeren, was onderdeel van de opdracht.

De coördinaten van het adres waar de pizza bezorgd moet worden, zijn in het navigatiesysteem ingevoerd. In plaats van op de brommer gaat de groep te voet. Als alles goed gaat, hoeven de studenten tijdens de tocht naar Baksvelstraat 2 niet na te denken. Ze laten zich leiden door het apparaat, dat ze Extreem Functional Interface hebben genoemd. Het systeem geeft de afstand en de richting weer, maar de bestuurder moet zelf bepalen of hij via het gras of de weg gaat.

Samen met de docenten Diederich Kroeske en Ger Saris gaan de studenten op pad. Aan de rij lampjes op de printkaart zien ze wat de afstand is. Verder geven andere lampjes in de vorm van een kompasroos aan of ze links of rechts moeten. Als de ontvanger de satelliet heeft gevonden, gaat het linkerlampje branden. Ze moeten linksaf en dat doen ze. Het groepje loopt achter student Roy Lamoen, die het navigatiesysteem in de hand heeft, aan. Ze lopen nog maar net langs het Koning Willem 1 College en het park achter de school als het wantrouwen toeslaat, want de lampjes geven al vanaf het begin aan dat ze naar links moeten. Maar is dat ook echt zo, vragen ze zich af.

De laptop gaat open en student Fred Ligtvoet onderzoekt of het juiste adres wel in de computer zit. Er breekt lichtelijk paniek uit. ‘Ik heb het ding de hele week in mijn auto meegenomen en toen deed hij het nog’, zegt Roy. De docenten worden ongeduldig. ‘We wachten nog twee minuten en dan gaan we’, zegt Dedrich. ‘Jullie moeten nu presteren, maar we zien niets’, zegt Ger. ‘Het is een prachtig voorbeeld van hoe het mis kan gaan. Als student wil je dit niet meemaken, maar het gebeurt toch.’ Om dit soort dingen te voorkomen, moeten de studenten volgens Ger eindeloos testen en dat hebben ze niet gedaan.

Na wat berekeningen is Fred erachter wat er mis is. De coördinaten kloppen niet. ‘We hebben van de docent de verkeerde coördinaten gekregen. In plaats van in secondes hebben we hem in duizendste gekregen’, zegt Fred.
‘Als jullie hem nu nog aan de praat krijgen, vind ik dat toch knap, zegt Ger. ‘Daarmee laten jullie zien dat jullie creatief zijn als zich problemen voordoen.’ Fred klapt de computer dicht. ‘Hij doet het weer.’ De lampjes geven nu aan dat ze op de helft zijn. Opgelucht lopen de studenten verder en laten zich de rest van de route zonder problemen leiden door hun Extreme Functional Interface. (CB)