Van ijsbrekers wisten ze eerst niets. Inmiddels zijn Rodolphe Reuchlin en Tom Konincks, vierdejaarsstudenten Werktuigbouwkunde in Den Bosch, zich aan het ingelezen in hun afstudeeronderwerp. Maandag vertrekken ze naar Helsinki, waar ze de problemen met aandrijvingen van ijsbrekers onder de loep nemen.
Hoe dik ook het ijs is, met een sterke schroef komen ijsbrekers erdoor. Finstaship, een Fins bedrijf, houdt met ijsbrekers de noordelijke zeeën in de winter bevaarbaar. De onderhoudskosten voor de aandrijving waarmee het ijs gemalen wordt, zijn echter hoog. Veel te hoog, vindt het bedrijf. Daarom heeft het Finse bedrijf Wärtsilä in Nederland de opdracht gegeven een nieuw ontwerp te maken voor een aandrijving. Omdat het Finse bedrijf de problemen met de aandrijvingen niet in het nieuwe ontwerp wil tegenkomen, gaan Rodolphe en Tom in kaart brengen wat de oorzaken zijn van de huidige problemen.
Om daar achter te komen gaan de twee studenten onder andere met onderhoudsmonteurs en schippers praten. Ook willen ze een bezoek brengen aan het testcentrum, waar aandrijvingen van ijsbrekers worden getest onder allerlei omstandigheden. ‘Er bestaan veel soorten ijs: oud, jong, dik of dun, ijs met losse sneeuw of vastgevroren sneeuw’, zegt Rodolphe. ‘We willen daar ook testen doen met de huidige aandrijvingen. Wat is de kracht van de schroef bijvoorbeeld.’
En hun grootste wens is natuurlijk met een ijsbreker de zee op te gaan. ‘Ik hoop dat daar de mogelijkheid voor is’, zegt Rodolphe. Vooralsnog zijn de studenten zich aan het verdiepen in het onderwerp, want ze willen wel graag goed beslagen ten ijs komen. (CB)
Punt. Of had jij nog wat?