Stellen ‘andere prioriteiten’ leidt tot verwijdering

De zaak die op 7 november bij het College van Beroep diende was, in tegenstelling tot de meeste, een uitgemaakte. Waarom de student Commerciële Economie in Breda het definitieve negatieve studieadvies überhaupt had aangevochten, was de enige vraag die na de zitting restte.

De student had al eerder een negatief studieadvies gekregen. Voor het vak Engels scoorde hij onder de compensatiegrens van een vijf, zodat hij dat cijfer niet kon compenseren met hoge cijfers voor andere vakken. Vanwege persoonlijke omstandigheden en administratieve problemen rond de zij-instromers van februari 2005 werd het negatieve advies opgeschort. Om zijn studie te mogen blijven volgen, moest het cijfer voor Engels dan wel omhoog tot minstens een vijf.
In de loop van het volgende collegejaar verslechterde de verhouding tussen de lerares Engels en de student. Hij schreef zich in voor tentamens, maar kwam nooit opdagen. Daarnaast reageerde hij nooit op het aanbod van de hulpvaardige docente, speciaal voor hem extra herkansingen in te lassen, terwijl dat eigenlijk niet mag. ‘Waarom wachtte je met reageren tot het te laat was?’, vroeg ze zich af. De student wist daarop niets anders in te brengen dan dat hij destijds ‘andere prioriteiten’ stelde. ‘Verkeerd natuurlijk.’
De student gaf aan nog een laatste herkansing verwacht te hebben in augustus, vlak voor het begin van het nieuwe collegejaar. Hij had er in de zomer zelfs twee weken op geblokt. Die herkansing had hij nodig, nadat hij het in juni ook op de laatste herkansing had laten afweten.
Zijn verwachting was echter op niets gebaseerd. Nergens werd van officieuze of officiële herkansingen gerept: niet op Blackboard en niet in de vele mails die op de Academie voor Marketing en Business Management over de student circuleerden. Desgevraagd gaf de student aan dat hij slechts gehoopt had op een laatste herkansing.
De laatste poging het hachje van de student te redden kwam van diens raadsman, die zich voorstelde dat ‘extra herkansingen buitenom het reguliere circuit’ wel eens verkeerd uitgelegd zouden kunnen worden. De docente was niet blij met die opmerking. ‘Welk voordeel denkt u nog voor de student te behalen, door mij aan te spreken op mijn goede wil?’ (RS)