Steeds meer studenten worden provisorisch gehuisvest. In containers, oude noodwoningen en zelfs op een omgebouwd cruiseschip. Maar is dat allemaal wel veilig?
In de Amsterdamse Houthaven ligt een van de opmerkelijkste oplossingen voor de kamernood aangemeerd: de Rochdale One. Dit cruiseschip uit 1977 biedt bijna tweehonderd studenten onderdak. Het levert een fraai plaatje op, maar tot dusver wordt het project achtervolgd door pech. Eerst was er een probleem met de brandveiligheid, daarna met de gevaarlijke legionellabacterie, en vervolgens werden er grote hoeveelheden asbest aangetroffen. ‘Het is allemaal wat veel’, zegt Rolf Steenwinkel, wethouder van stadsdeel Westerpark. ‘Ons is van tevoren gezegd dat er geen asbest in het schip zat. Maar toen er in 2005 een loodgieter aan het werk ging, constateerde hij wel degelijk een probleem.’
Het asbest in de Rochdale One is recentelijk gesaneerd en het schip zou nu ‘asbestveilig’ zijn. Maar de studenten die er wonen, zijn er niet gerust op. Is er echt geen risico meer? Ook maken ze zich achteraf zorgen dat ze gewoon op het schip konden blijven toen het gevaarlijke materiaal werd verwijderd. Onduidelijk is bovendien wie er aansprakelijk is voor eventuele gezondheidsproblemen op de langere termijn: woningbouwvereniging Rochdale of het Cypriotische bedrijf Kyprosium, van wie het schip wordt gehuurd.
Vorige week belegde stadsdeel Westerpark een vergadering. Steenwinkel: ‘Daarin is vastgesteld dat de verantwoordelijkheid voor de boot bij de woningbouwvereniging ligt. Die laat onderzoeksinstantie TNO bekijken of de boot nu wel echt veilig is.’ Zelf zegt Rochdale daar niet aan te twijfelen. Het onderzoek is vooral bedoeld om de zorgen van de bewoners weg te nemen.
De ‘pechboot’ is niet het enige tijdelijke huisvestingsproject in Westerpark. Er zijn de afgelopen jaren ruim zevenhonderd containerwoningen voor studenten neergezet. Naar aanleiding van de ernstige brand in de containergevangenis van Schiphol is de brandveiligheid onlangs extra gecontroleerd. Stadsdeelwethouder Steenwinkel. ‘Zo worden we door schade en schande wijzer. Want noodwoningen zijn natuurlijk prima om de woonproblemen van studenten op te lossen, maar het mag niet ten koste gaan van de veiligheid.’
Volgens Jan Benschop, directeur van Duwo, de grootste studententenhuisvestingsorganisatie in de Randstad, gebeurt dat ook niet. ‘In een container slaapt je veiliger dan in een willekeurig oud stadspand, daar hoef je echt niet over te gaan zitten mijmeren. Ook niet na de brand in de gevangenis van Schiphol. We hebben onze containerwoningen nog eens laten controleren; er was niets aan de hand. En we zijn altijd heel voorzichtig: in Delft hebben we bijvoorbeeld een nieuw type ‘spacebox’ in gebruik genomen. Voordat we daar aan begonnen, heeft de plaatselijke brandweer er nog een in brand gestoken. Geloof me: die woningen zijn echt veilig. De term ‘tijdelijk’ hangt er vooral op omdat gemeenten vergunningen van maar vijf jaar afgeven.’
Containerwoningen zijn snel opleverbaar en relatief goedkoop. Een student betaalt volgens Benschop zo’n 220 euro voor een kamer van vijfentwintig vierkante meter. Toch bouwt Duwo het liefst permanente studentenhuisvesting. ‘Maar dat duurt vaak jaren. En tot die tijd is het een goede oplossing.’
Ook LSVb-voorzitter Irene van den Broek ziet liever permanente huisvesting dan noodwoningen. ‘Maar de nood is hoog en daarom is tijdelijke huisvesting een goed middel. Containers, opgelapte slooppanden: wij vinden het prima. Zolang de snelheid maar niet ten koste gaat van de veiligheid.’ [TdO/HOP]
Punt. Of had jij nog wat?