Maastrichtse onderzoekers brachten het aantal vrouwelijke hoogleraren, bestuursleden, decanen en onderzoeksdirecteuren in kaart. Pijnlijke conclusie: het blijft een mannenwereldje.
Voor de vijfde keer sturen Maastrichtse onderzoekers in de aanloop naar Internationale Vrouwendag op 8 maart posters rond met de aantallen vrouwelijke hoogleraren, bestuursleden, decanen en onderzoeksdirecteuren per universiteit.
De blauwe mannetjes domineren het beeld van de poster. In één oogopslag kun je zien dat de rode vrouwtjes ver in de minderheid zijn. Erboven staat: ‘5 jaar vrouwen in besturen; zoek de verschillen.’ De slogan van een andere poster luidt: ‘5 jaar vrouwelijke hoogleraren; wie is de topscorer?’
Dit jaar hebben de onderzoekers van het zogeheten EQUAL-project de statistieken vergeleken met die van 2003, het jaar van de eerste poster. Het aantal vrouwelijke collegeleden nam in die periode af van vijf naar vier op de vijfenveertig. De emancipatiedrift blijkt ver te zoeken bij de bestuurders.
Het aantal vrouwelijke decanen stemt hoopvol: dat nam exponentieel toe van drie naar negen. Maar de gehele populatie decanen groeide van 113 naar 121, dus het schiet niet echt op. Een verdubbeling van het aantal vrouwelijke onderzoeksdirecteuren – van twee naar vier – brengt ook weinig licht in de duisternis, gezien de bijna honderd directeuren die er zijn.
In Leiden blijkt het aantal vrouwelijke hoogleraren vrijwel te zijn verdubbeld, met een toename van negentig procent. De Radboud Universiteit Nijmegen zit daar vlak achter met een toename van 86 procent, gevolgd door Utrecht en Maastricht met 78 en 76 procent. Helemaal onderaan staat de TU Eindhoven met 9 procent meer vrouwen op een hoogleraarpost. Bijzondere leerstoelen en hoogleraren in de universitaire medische centra zijn in dit lijstje niet meegeteld.
Precieze getallen over de hoogleraren kunnen de onderzoekers overigens niet geven. De tabellen zijn namelijk vertroebeld. In 2003 gooide men de hoogleraren van de universiteit en een aangrenzend universitair ziekenhuis op één hoop. Tegenwoordig worden de sekseverhoudingen onder de ziekenhuisprofessoren niet meer geboekstaafd.
Maar dat er in Nederland nog geen elf procent van de hoogleraren vrouw is, staat als een paal boven water. Volgens de Lissabon-doelstellingen zou in 2010 minimaal een kwart van alle hoogleraren vrouw moeten zijn. Het ministerie van OCW mikt alvast een stuk lager en streeft naar vijftien procent vrouwelijke hoogleraren in 2010. Zelfs dat lijkt verre van haalbaar.
Overigens zullen de data verfijnder worden. ‘We weten momenteel niet precies hoeveel er zijn weggingen en hoeveel er bijkwamen’, zegt projectleider Annelies van der Horst. Daar komt binnenkort verandering in, zodat er ook zicht komt op de carrièrepaden van vrouwen. [BB/HOP]
Punt. Of had jij nog wat?