Vaak gaat het bij de nepdiploma’s niet om vervalsingen. Daarom is het lastig om er in de wet iets aan te doen. ‘Het zijn meestal documenten van niet-bestaande universiteiten. Daar kun je een maker van zo’n document moeilijk voor vervolgen’ zegt een woordvoerder van de IB-Groep desgevraagd. ‘Ik kan me wel voorstellen dat instellingen bezwaar maken als de gebruikte namen nauwelijks afwijken van die van bestaande instellingen. Zo zal men bij Harvard niet gelukkig zijn als er diploma’s van Harvart worden aangeboden. Maar dat is wel wat anders. In de VS is men sowieso feller op nepdiploma’s dan hier. Daar wordt zelfs aan federale wetgeving gewerkt.’
De zogeheten ‘diplomamills’ worden vooral gebruikt voor cv-building: sollicitanten kunnen zich met nepdocumenten aantrekkelijker maken voor werkgevers. Slechts heel af en toe komt het voor dat mensen bij de IB-Groep tegen de lamp lopen. ‘Bij opleidingen met een numerus fixus hebben we kopieën van cijferlijsten en diploma’s nodig voor de loting. Jaarlijks treffen we dan toch één of twee vervalsingen aan.’
Om meer zicht te krijgen op nepdiploma’s, lanceerde de IB-Groep twee jaar geleden de website diplomamills.nl.
Hoeveel van de vijfhonderd bedrijven in Nederland actief zijn, weet de IB-Groep niet. ‘Vaak worden er diploma’s aangeboden via Nederlandse telefoonnummers of emailadressen, maar wordt het document gemaakt in Roemenië.’ [TdO/HOP]
Punt. Of had jij nog wat?