Waarom stop je nu?
‘Om verschillende redenen. Het is nu twee jaar geleden dat de academies in Breda en Den Bosch weer uit elkaar gingen. Alles loopt goed. De academie draait lekker, de studenten zijn tevreden en er is saamhorigheid. Ook zit ik sinds februari in de gemeenteraad van Uden. Ze hebben me al vaker gevraagd en nu heb ik “ja” gezegd. Het is nieuw voor me en ik moet nog veel leren. Het is een andere omgeving met andere spelregels. Ik wil daarmee een andere kant op.’
Is er de afgelopen jaren veel veranderd?
‘Twaalf jaar geleden was er geen academieraad, die hebben we zelf opgestart. Het was nog een vreemd fenomeen in onze academie. In het begin ging het vooral om overleg en uitwisselen van informatie. Toen we richting de samenwerking met Breda gingen, kwam er meer strijd. De manier waarop de fusie is gegaan, heeft nooit echt de instemming van de Bossche geleding van de academieraad gekregen. Het was te ambitieus, er zijn stappen overgeslagen. De standpunten werden scherper en de toon feller. Na de defusie was de toon nog steeds fel, maar er was weer een dialoog. De directie staat open voor kritiek. Het grootste verschil is dat we als academieraad nu professioneler zijn dan in het begin. We zijn een goed onderdeel van het beleid van de academie, worden serieus genomen.’
Waren de perikelen rondom de fusie een dieptepunt?
‘Voor mij persoonlijk wel. Ik heb me onheus bejegend gevoeld en deuken opgelopen. Het was tegelijkertijd ook een hoogtepunt, omdat we in staat waren een kritisch geluid te laten horen over het niet goed functioneren van de academie. We hebben invloed gehad op het weer uit elkaar gaan.’
Wat was een ander hoogtepunt?
‘Er zitten nu vier studenten in de raad. Daarmee zijn de studenten actief vertegenwoordigd. Ze doen het goed, al zijn ze nog zoekende. Daar ben ik blij mee. Onderwijs is tenslotte voor en van studenten.’
Hoe is de relatie met de verschillende directies geweest?
‘Heel wisselend. Er werd soms wel gezegd dat ze de raad belangrijk vonden, maar in de samenwerking kwam dat niet echt tot uitdrukking. Er is veel strijd geweest, maar we zijn altijd in gesprek gebleven. Pas de laatste tijd is de relatie echt goed op orde. We zijn het niet altijd met elkaar eens, ik zie de raad niet als tegenstander van de directie. Wel als een kritische gesprekspartner waaraan de directie niet voorbij kan gaan.’
Hoe belangrijk is medezeggenschap?
‘Invloed heb je altijd. Je kunt overal iets aan doen. Daarom ben ik ook actief in de politiek. Ik heb een hekel aan mensen die mopperen en vervolgens niets doen. Dat invloed uitoefenen niet altijd gemakkelijk is, is waar.’
Ga je de medezeggenschap missen?
‘Als ik eenmaal goed ingewerkt ben in de gemeenteraad, dan kan ik me daar uitleven. Wat ik hier ga missen, is dat ik me niet meer rechtstreeks met het beleid kan bemoeien. Als voorzitter van de academieraad mocht ik altijd bij de directie binnenstappen, ik mocht gevraagd en ongevraagd mijn mening geven. Van die rol moet ik afkicken. Aan de andere kant geeft het ook rust dat dat niet meer hoeft. Het onderzoek naar het taakbelastingsmodel had ik nog graag afgerond. Wij hebben dat onderzoek als academieraad in gang gezet. Maar zo is er altijd een reden om te blijven zitten. Ik heb er vertrouwen in dat mijn opvolgers het goed doen.’ [SW]
Punt. Of had jij nog wat?