De Leeuw, onderzoeker aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, is dan ook geen voorstander van het huidige beleid. De overheid hanteert maatregelen als het opleggen van stadionverboden en het verstoren van harde-kernsupporters door ze op andere plekken dan het voetbalstadion in de gaten te houden. ‘Voetbalgeweld wordt gezien als een probleem dat opgelost moet worden. Dat wordt geprobeerd met allerlei losse projecten. Maar misschien is het niet op te lossen, is het iets dat in mensen zelf zit.’
‘De overheid doet tegenwoordig veel meer aan repressie, in plaats van dat er gekeken wordt naar het probleem’, zegt een student in de zaal. De Leeuw beaamt dat. ‘Dat ligt aan het politieke klimaat. Er moet hard opgetreden worden. De overheid is bezig met een beschavingsoffensief.’
Het voetbalgeweld heeft zich verplaatst van in en rond het stadion naar (ver) buiten het stadion. Geen goede ontwikkeling, vindt De Leeuw. ‘Geweld rond het stadion is beter binnen de perken te houden, is beter beheersbaar.’ Zelfs rond vriendschappelijke wedstrijden zijn er rellen. Denk aan de wedstrijd tussen Jong Nederland en Jong Marokko waarbij vorig jaar Marokkaanse supporters het veld in Tilburg bestormden.
‘Tussen hobby en haat’ is de titel van de scriptie waar De Leeuw vorig jaar mee afstudeerde aan de opleiding criminologie in Rotterdam. Hij sprak daarvoor met harde-kernsupporters van voetbalclubs, analyseerde websites en las biografieën van ex-supporters. ‘In onderzoeken naar voetbalgeweld is nooit eerder de stem van supporters gehoord.’
Het zoeken van supporters begint in eigen kring, vertelt de Rotterdamse onderzoeker. ‘Er is altijd iemand die een supporter kent die weer iemand kent die bij de harde kern zit.’ Geheel toevallig kwam De Leeuw bij een bezoek aan de rechtbank in contact met een voormalige, zeer fanatieke Feyenoordsupporter. Hij was in de jaren negentig een van de oprichters van de harde kern. ‘Hij wilde wel met me praten, ik heb bij hem thuis gewoon een colaatje gedronken.’
Onder de fanatieke supporters bevinden zich ook heel ‘gewone’ types. Jongens die studeerden, maar nooit in het stadion kwamen en geen spelers van de club kenden. Ze gingen met de bus naar de stad waar hun club speelde om er andere supporters achterna te zitten en daarna weer met de bus naar huis te gaan.
Het voetbalgeweld is vercommercialiseerd doordat iedereen toegang heeft tot internet. Daar zijn filmpjes te vinden en kan iedereen dvd’s met rellen bestellen. ‘Voetbalgeweld is een massaproduct geworden’, zegt De Leeuw. ‘Voor de fanatieke supporters betekent dat statusverlies.’ [SW]
Punt. Of had jij nog wat?