De doorbraak van de IJkdijk in het Groningse Bellingwedde was een test die moet leiden tot een beter inzicht in de oorzaken van een dijkdoorbraak. Om de IJkdijk te laten bezwijken, werd afgelopen donderdag water rond de dijk toegelaten. Het duurde tot zaterdagmiddag vier uur voor de dijk het begaf.
Oud-studenten Snoek en Baggen waren via hun afstudeerproject betrokken bij de IJkdijk. Ze deden onderzoek naar onzekerheden bij de uitvoering van de doorbraak. Met andere woorden waardoor zou de dijk op een verkeerde manier kunnen doorbreken en de proef mislukken.
De conclusie van hun onderzoek was dat alles afhing van de dikte van de kleilaag. Die moest 2,4 meter zijn, zo berekenden de oud-studenten. ‘Bij de meeste dijken bestaat de kern uit zand en daaroverheen een kleilaag. Als bij de proef het zand vol met water wordt gepompt en de kleilaag niet dik genoeg is, verschuift alleen de kleilaag in plaats van grote delen van de dijk’, vertelde Baggen eerder in Punt02. [AR]
Punt. Of had jij nog wat?