Studenten Josine Niesten en Tamara van Duijnhoven verzamelen verhalen uit de geschiedenis van de reclassering. ‘We praten met (oud-)medewerkers van de reclassering vanaf de jaren zestig tot de jaren negentig’, zegt Niesten. De studenten hopen in juni af te studeren met hun vergelijkend onderzoek.
Effectief
De verschillende werkwijzen van de reclasseringsmedewerkers komen aan bod. De studenten bekijken welke methodes het meest effectief zijn gebleken. ‘Nu wordt er veel geregistreerd, maar over de werkwijzen van vroeger is nog niet zoveel bekend’, geeft Van Duijnhoven aan.
Directeur Sjef van Gennip was in de jaren tachtig uitvoerend reclasseringsmedewerker. Het interview gaat vooral over die periode. Van Duijnhoven: ‘We interviewen medewerkers steeds over een periode van tien jaar.’
Hoge recidivecijfers
In het onderzoek wordt ook rekening gehouden met het maatschappelijk perspectief op de reclassering. In de huidige tijd wordt kritisch naar het werk gekeken. Die kritiek komt ook ter sprake, zoals hoge recidivecijfers en de moord op de achtjarige Jesse Dingemans. Verdachte Julien C. zou onvoldoende begeleid zijn. ‘Hoe er in de maatschappij over het werk van de reclassering wordt gedacht, nemen we ook mee’, zegt Niesten.
Ze kregen hun afstudeeropdracht vanuit het Expertisecentrum Veiligheid. Het onderwerp trok ze meteen aan. ‘Het afgelopen halfjaar hebben we de module “werken in een gedwongen kader” gevolgd. Dat ging ook over hoe je mensen terugbrengt in de maatschappij zodat ze niet recidiveren. De reclassering is heel uitdagend werk en vraagt veel communicatievaardigheden’, vindt Niesten. [EvG]
Punt. Of had jij nog wat?