In een opiniestuk in NRC Handelsblad van deze week vraagt Plasterk zich ‘halverwege zijn (eerste) periode als minister’ hardop af of hij beleid kan voeren zonder grootscheepse stelselwijzigingen en blauwdrukken. Daarmee zouden zijn sociaal-democratische voorgangers het onderwijs immers naar de knoppen hebben geholpen. Het antwoord dat hij geeft luidt: ja.
Actieplan Leerkracht
Zo is de bewuste politieke keuze om de positie van docenten te versterken (Actieplan Leerkracht) volgens hem geen nieuwe blauwdruk, maar wel een belangrijke koerswijziging onder zijn leiding. Hetzelfde geldt voor het tegengaan van onverstandige grootschaligheid in het onderwijs en ook voor het voornemen om leerlingen en studenten weer makkelijker opleidingen te laten ‘stapelen’.
Verhoging contacturen
Een andere bewuste keuze van de OCW-bewindslieden is om de ‘gestrengheid’ terug te brengen in het onderwijs. Dat gaat weer meer zelf bepalen wat leerlingen en studenten moeten weten. Uitvloeisel daarvan zijn onder meer de verhoging van het aantal contacturen in het hoger onderwijs, maar ook de terughoudendheid om nieuwe zaken aan de onderwijskerndoelen toe te voegen.
Ook de hoge studieuitval in het eerste jaar staat hoog op Plasterks agenda. Persoonlijke kennismakingsgesprekken moeten het aantal verkeerde studiekeuzes kunnen terugbrengen. [HC/HOP]
Punt. Of had jij nog wat?