Yuxian Mao, docent Chinees, is een jaar geleden begonnen met het vormen van het buddyproject. Zij zag dat veel Chinese studenten moeite hadden om te integreren in Nederland. ‘Je ziet ze altijd bij elkaar, maar nooit bij de Nederlandse studenten. Dat durven ze niet’, vertelt Mao. ‘Ik probeer ze door het project actiever te laten zijn in hun omgang in Nederland.’ Het project wordt dit jaar vooral gericht op de Chinese studenten, maar het is uiteindelijk de bedoeling dat meerdere nationaliteiten het buddysysteem kunnen volgen.
Van treinkaartjes naar boodschappen
Dit jaar doen veertig Chinese studenten mee aan het project. Zij krijgen allemaal een Nederlandse buddy toegewezen. ‘Deze buddy’s zijn IBMS-studenten die ook Chinees volgen. Zij helpen de Chinezen met het dagelijks leven in Nederland. Hoe haal je hier je boodschappen, een treinkaartje of een telefoonabonnement. Ze krijgen wekelijks opdrachten om Nederland beter te begrijpen.’
Zelfstandigheid na drie maanden
Het buddyproject loopt drie maanden, terwijl de Chinezen een prep-course van zes of twaalf maanden volgen. Dit doet Mao bewust. Zij vindt dat studenten uiteindelijk zelfstandig moeten worden. ‘We willen ze graag helpen, maar niet voor de gehele periode. Ze moeten dingen dan zelf kunnen regelen en niet afhankelijk zijn van hun buddy’s.’
Wennen aan Nederland
De docenten zijn blij met het buddyproject. Zij vertelden vorig jaar aan Mao dat ze moeite hadden met het lesgeven aan Chinese studenten. ‘Als de docent ze iets vroeg, durfden ze niet te antwoorden’, zegt Mao. Dat komt volgens haar door de cultuur, traditie en het doen en laten in China. ‘Als de leraar daar iets zegt, moeten de studenten dat aannemen en niet in discussie gaan. In Nederland kan alles. Daar moeten ze nog heel erg aan wennen.’ [MEdG]
Punt. Of had jij nog wat?