Medewerkers en studenten konden maandag en dinsdag vanachter hun computer digitaal meepraten aan de hand van een aantal stellingen over de toekomst van Avans. De informatie die daar uitkomt wil de Raad van Bestuur gebruiken voor het Meerjarenbeleidsplan 2011-2014. Er werd onder meer gesproken over diversiteit onder studenten, internationalisering en over hoe je studenten moet voorbereiden op de informatiemaatschappij. Er deden slechts enkele studenten mee en 55 medewerkers (in twee rondes).
Koptelefoontje
Om kwart voor drie zit ik klaar met mijn koptelefoontje op, wat eigenlijk niet nodig is. Alles gaat via tekst op de computer. Er is geen geluid, op een piepje tussen de vragen na. Even vraag ik me af of ik dit anderhalf uur ga volhouden. De eerste stelling komt heel traag, de reacties ook, maar dan barst het los.
Eerst moet je reageren op een stelling. Je bent het eens of niet of iets er tussenin. Bijvoorbeeld op de stelling dat Avans zijn studenten ethisch besef moet bijbrengen. Dan mag iedereen beargumenteren waarom hij voor is of niet. Zes, zeven opmerkingen verschijnen snel achter elkaar op het scherm. Terwijl je die leest en beoordeelt – op elke opmerking moet je weer ‘stemmen’- moet je nadenken over de formulering van je eigen argumentatie. Best pittig.
Maar de deelnemers zijn het vaak best eens. ‘Natuurlijk’ vindt iedereen dat Avans studenten moet voorbereiden op een internationale gemeenschap en een multicultureel Nederland. Alleen de mate waarin, verschilt. En de stelling dat meer diversiteit meer coaching vergt, daarover denken de meesten ook hetzelfde: dat zou nu al moeten.
Beter formuleren
Hoewel niet zo bedoeld waarschijnlijk, levert het stemmen op elkaars argumentatie extra emotie op. Het is leuk als je merkt dat de deelnemers het eens zijn met je input en het is balen als niemand je opmerking interessant vindt. Beter formuleren de volgende keer.
Op het einde wil de onzichtbare moderator nog weten wat de deelnemers van de discussie vinden. ‘De vragen hadden wel explicieter gekund’, reageert iemand. ‘Open deuren’, reageer ik. Klein vreugdegevoel: de meesten zijn het mij eens. Ik heb anderhalf uur van gedachte gewisseld met 24 anonieme collega’s en zag interessante gedachten langskomen. ‘Het was fijn om vanuit je eigen werkplek te kunnen meedenken’, vindt iemand. Veel bijval.
Opkomt valt tegen
De opkomst valt Gabrielle Leijh, een van de organisatoren, tegen. ‘Maar het is nu te makkelijk om te zeggen dat de Avansgemeenschap niet geïnteresseerd is. Ik wil eerst uitzoeken of iedereen het wel wist en hoe directeuren het hebben doorgegeven aan hun medewerkers. Het kan ook zijn dat de tijdstippen niet goed waren. Maar misschien is er ook gewoon geen interesse voor.’ Volgende week worden de uitspraken binnen de discussie inhoudelijk bekeken. [PM]
Eerder verschenen artikelen:
16 november: Gek van gratis lunchbonnen
13 november: Heel Avans discussieert digitaal
Punt. Of had jij nog wat?