Andrea Donker, criminologe aan de universiteit van Leiden, vertelde over de biologische kant van geweld. Zo hebben dominante zoogdieren minder serotonine in hun brein, net als mensen die voor geweldsdelicten zijn veroordeeld. Ook zou er een verband zijn tussen met Mono Amino Oxidase A-gen (het zogenoemde MAO-A gen) en agressie. Een lage variant van dit gen zou in de hersenen agressie stimuleren.
‘Gangsta-genen’
Uit onderzoek blijkt dat kinderen die in hun jeugd mishandeld zijn en dit gen hebben, later meer antisociaal gedrag vertonen. Maar het onderzoek gaf geen uitsluitsel over deze ‘gangsta-genen’. ‘Ze zijn wel van invloed op agressie, maar niet allesbepalend. Er zijn veel meer factoren die meespelen’, stelt Donker. Zo spelen ook armoede, opvoeding en veroordeelde ouders een rol.
‘Het is ook niet per definitie een slecht gen’, vertelt Donker. Bij kinderen die in positieve omstandigheden opgroeien zorgt het gen juist voor minder agressie. ‘Het verklaart dus niets extra’s. Alleen waarom mensen een bepaalde ontwikkeling doormaken.’
Agressie hoort erbij
Bovendien is het maar goed dat agressie bestaat in de natuur, want sociale dieren kunnen niet zonder agressie, meldt Donker. ‘Agressie is niet verkeerd, dat hoort bij het normale gedragsrepertoire. Het zorgt voor bescherming en leiderschap.’ En daar ligt niet één gen aan ten grondslag. ‘Er zijn in totaal 79 genen die daar invloed op kunnen hebben.’ Criminaliteitsgenen zijn dus onzin. ‘Genen coderen voor eiwitten, niet voor gedrag.’ [EvG]
Punt. Of had jij nog wat?