Terug naar overzicht

Problemen jeugdzorg door de blender

Het vijftal vierdejaarsstudenten vormde gezamenlijk een groep tijdens de minor ‘Werken met de jeugd’. Ze kregen vorig jaar de opdracht om te zoeken naar een oplossing voor het fenomeen langzitters: kinderen die langer dan twee jaar in welzijnsinstellingen verblijven. Hun oplossing bleek de beste van alle groepen waardoor ze hun verhaal gisteren afstaken op het Bossche Provinciehuis.

Jeugdzorg

Uit het onderzoek van de studenten naar de jeugdzorg in Noordoost Brabant kwamen twee dingen naar voren. Allereerst worden kinderen met bijvoorbeeld gedragsproblemen beter geholpen als ook hun omgeving bij de behandeling wordt betrokken. Als ouders niet weten wat er precies aan de hand is, vervallen de kinderen eenmaal thuis in hun oude problemen.

Daarnaast vinden de studenten dat instellingen beter moeten samenwerken. De kinderen hebben vaak last van meerdere problemen waardoor onduidelijk is bij welke instelling ze precies behandeld moeten worden. Het gevolg is dat de kinderen van de ene naar de andere instelling worden gestuurd en het lang duurt voordat ze worden geholpen. Instellingen zouden dit beter met elkaar moeten afspreken.

Kleuren

Dit laatste probleem verduidelijken de studenten met kleuren. Een kind komt bijvoorbeeld eerst terecht bij Bureau Jeugdzorg, weergegeven met de kleur geel. Maar hij blijkt meerdere problemen te hebben en wordt doorgestuurd naar GGZ, de kleur rood. Ondertussen heeft het kind een oranje kleur, omdat hij last heeft van problemen die bij verschillende instellingen worden behandeld.

Het verhaal wordt geïllustreerd door verschillende kleuren jam in een blender te gooien. Uiteindelijk blijft er een soort oranje emulsie over. Maar volgens de studenten zijn er alleen geen oranje instellingen om deze kinderen te helpen. Als oplossing komt het vijftal met het regenbooghuis, een instelling waar kinderen met alle ‘kleuren’ terecht kunnen.

Gedeputeerde

Brigite van Haaften, Brabantse Gedeputeerde van jeugd, cultuur en samenleving is als aandachtig toeschouwer onder de indruk: ‘Jullie leggen de vinger precies op de zere plek. Want hoe zorg je ervoor dat al die verschillende instellingen samenwerken? Daar heb ik binnenkort een overleg over met de minster. Ik stel voor dat ik de blender meeneem.’

 

Pauline te Linde was als één van de vijf studenten wel vereerd dat ze haar verhaal mocht doen op het Provinciehuis: ‘Ik vond het vooral bijzonder om er met mensen in hoge functies over te kunnen discussiëren. Dat is toch wat anders dan met je medestudenten. Ik had ook niet verwacht dat het er zo losjes aan toe zou gaan.’ [CT]

Punt. Of had jij nog wat?

Meer lezen?