‘Ahhh…’ Klinkt het meelevend uit het lokaal waar bezoekers kennismaken met het beestje Bonzo. Dit groene 3D-figuurtje is geprojecteerd op een muur achter een vuilnisbak. In die prullenbak zitten sensoren, waar het beestje op reageert. ‘Als er iemand langsloopt begint hij te zwaaien om de aandacht te trekken. Gooit iemand er iets in dan gaat hij springen of rennen’, legt maker Martijn van der Wielen uit.
Een schone straat of een schoon gebouw is zijn doel. Want wie gooit er nu niets in de prullenbak als die arme Bonzo zielig kijkt en over zijn buikje wrijft? ‘Het is bijvoorbeeld toepasbaar in bibliotheken. Op straat kan het ook, dan moet de beamer in een gebouw aan de overkant van de straat hangen. Maar dan moet die eerst hufterproof worden’, weet Van der Wielen.
iPhone-applicaties
Over interactief gesproken, afstudeerders Alwin Zwets en Paul van der Voordt laten allebei hun eigen zelfgemaakte iPhone-applicatie zien. Die van Van der Voordt is een stemwijzer, Zwets werkt met augmented reality. Daarmee kijk je door de camera van je telefoon en op je gsm zie je extra informatie bij de realiteit voor je neus, bijvoorbeeld geschiedenis en achtergronden.
Jorinde Grandia heeft een onderzoek naar woongenot in Dordrecht gevisualiseerd: hoe hoger de gebouwen, hoe meer woongenot. Op straatniveau heeft ze vervolgens gekeken naar wat er ‘onderhuids’ nog speelt en wat niet is meegenomen in het onderzoek naar woongenot. ‘Dat is een stimulans om niet op statische gegevens af te gaan, maar ook met mensen in gesprek te gaan’, zegt ze. Want statistieken zeggen niet alles.
Voetbalplaatjes ruilen
Voetbalplaatjes staan centraal bij Jens Poots. Hij maakte met medestudent Paul van Beers een digitaal platform. ‘Via de webcam scan je eenvoudig de code op je voetbalplaatje. Zo staat je verzameling ook online. Op de site zie je welke plaatjes andere kinderen hebben.’ Daar blijft het niet bij. Want als je dubbele plaatjes wil ruilen, wordt het dichtstbijzijnde trapveldje in de wijk als ruilplek benoemt. ‘Iedereen in de buurt kan dan zien waar er hoe laat geruild wordt. Zo ontmoet je nieuwe mensen en gaan de kinderen naar buiten. Bedoeling is dat ze dan zelf ook een balletje gaan trappen met elkaar.’
De oude mountainbike van Bas Mooij kwam prima van pas bij zijn interactieve installatie. De fiets is nu als een soort hometrainer verbonden aan een computer. ‘Je gebruikt de fiets op een logische manier, maar toch totaal anders dan anders’, legt hij uit. De mountainbike is in feite je joystick bij het spelletje Space Invaders. In de remmen knijpen is schieten en hard fietsen betekent extra energie. Door te sturen ga je naar links en rechts. ‘Dat moeten ze in alle sportscholen invoeren, dan ga ik veel vaker!’, roept een student.
Hungry Bitches
Boyd Emmen shockeert vooral. Zijn installatie heeft de weinig flatteuze naam Hungry Bitches. ‘Het is een moment om te reflecteren’, legt hij uit. De centrale vraag is: wanneer is geweld leuk? ‘We kijken naar ongelukken en pijn om te lachen bij grappige homevideos. De grens wanneer iets leuk is om naar te kijken en wanneer het níet leuk meer is, onderzoek ik.’ Bezoekers zien de reacties van mensen op gewelddadige filmpjes en kunnen vervolgens zelf besluiten of en welk filmpje ze willen zien. [EvG]
Kijk voor meer foto's op de Facebookpagina van Punt.
Punt. Of had jij nog wat?