De meeste studenten vallen uit omdat ze een verkeerde keuze gemaakt hebben en niet omdat ze het onderwijs slecht vinden. Een verkeerde keus maken kan en mag toch? In ons huidige systeem kan dat, maar het moet wel snel duidelijk worden dat het een verkeerde keus is. Anders kost het de hogeschool geld. En dan heb je nog de student die denkt wel de goede keus gemaakt te hebben, maar die de hogeschool slecht vindt. Die gaat ook geld kosten, want die doet te lang over de opleiding. De goede student binnen houden, de ‘slechte’ niet toelaten of snel wegselecteren, dat is de opdracht.
Voor Henk Pijlman, voorzitter College van Bestuur van de Hanzehogeschool Groningen, is het duidelijk, geen tijd verspillen aan ‘kneuzen’ in het HBO. Hij hekelde tijdens de opening van het studiejaar de toenemende gerichtheid op ‘zwakkere studenten’. Uit een dergelijke mening blijkt geen liefde voor het onderwijs en betrokkenheid bij de student. Ik ken ook de verhalen van de student die in het derde jaar zit en waarbij je je afvraagt hoe die zover gekomen is. Maar hoeveel zijn dat er? Die student een kneus noemen is de verantwoordelijkheid afschuiven. Wij zijn de kneuzen die het onderwijs niet zo in kunnen richten dat deze student niet zo ver komt of dat de student zich niet op juiste wijze heeft kunnen ontwikkelen. En als het ons wel lukt, dan zijn er altijd nog studenten die om tal van redenen zullen uitvallen en dan nog zullen studenten niet onmiddellijk de juiste keuze maken.
Paul Rüpp, de voorzitter van het College van Bestuur van Avans, stelt in Punt: ‘We zijn er onvoldoende in geslaagd de talenten te laten excelleren en de minder bedeelden voor het onderwijs vast te houden’ Helemaal mee eens. We moeten in ons onderwijs én uitdagend zijn voor de topstudenten én uitdagend voor onze ‘kneuzen’. De studente een kans geven in ons onderwijs, dat is een investering in iedere individuele student. De lat moet niet alleen hoger, zoals Rüpp stelt, maar vooral ook anders liggen. ‘Rendement is een economisch begrip en zou in onze omgeving een didactisch begrip moeten worden.’ had ik mijn collega’s willen zeggen.
Ab Bobbink, Academie voor Gezondheidszorg.
Punt. Of had jij nog wat?