In tegenstelling tot de meeste van hun vrouwelijke leeftijdgenoten, kregen de twee Palestijnen wél de kans om te studeren van hun ouders, die zelf ook hoogopgeleid zijn. Met een studiebeurs van de Nederlandse Stichting Vrienden van Nazareth worden de lasten wat verlicht. Lobna studeert Law and Business Accountancy, Lana deed een acteursopleiding. Op uitnodiging van de stichting zijn ze nu in Nederland.
Ingewikkelde geschiedenis
De twee Palestijnse jonge vrouwen vertellen de feiten en cijfers over de situatie in Israël en over de ingewikkelde geschiedenis van het land. Armoede en het gebrekkige onderwijs komen ter sprake. ‘Simpele zaken zoals airco in een heet leslokaal, of een speeltuintje op straat, die missen we. Zaken die het leven draagbaarder maken…’
Lana en Lobna vertellen over hoe zij in hun thuisland worstelen met dubbele discriminatie: als lid van de Palestijnse minderheidsgroepering én als vrouwen in een patriarchale samenleving. Vrijwilligers die zich in Israël voor de dubbele emancipatie inzetten, zijn hard nodig. Lana: ‘Daar liggen voor jullie, sociale werkers, volop kansen. Nu gaat al het internationale geld en aandacht naar de bezette gebieden maar daarbuiten is juist ook veel te doen.’
Hamvraag
Ondanks het heftige onderwerp zijn de CMV-studenten vol aandacht. Ze stellen hun leeftijdgenoten, die al zóveel meer hebben meegemaakt, diverse vragen. Ook de hamvraag: ‘Denken jullie dat de Palestijnen en de Israëliërs ooit in vrede met elkaar samen kunnen leven?’ Lobna hoeft geen seconde over haar antwoord na te denken: ‘Ik wéét dat het kan. Onder de gewone burgers willen heel veel mensen dat.’ [LJ]
Punt. Of had jij nog wat?