De enige manier om een goed voornemen toch uit te laten komen is door het besluit te nemen op basis van positieve voordelen. Dus niet: ‘Ik moet afvallen omdat ik niet meer uit mijn broeken wil scheuren’, maar: ‘Ik wil afvallen omdat ik dat perfecte jurkje van twee maten kleiner tóch heb gekocht en ik het per se wil dragen bij mijn diploma-uitreiking.’ Positieve benadering. Dat is de sleutel. En begin gelijk.
Het heeft bijvoorbeeld ook geen zin om eerst die overgebleven chocoladeletter van Sinterklaas op te eten de avond voor je je hebt voorgenomen te beginnen met Sonja Bakker. Of dat pakje sigaretten toch maar op te roken op oudejaarsavond, omdat dat anders zonde is van die heerlijke sigaretten. Grote kans dat iemand met zo’n gedachtegang week 1 niet gaat volbrengen.
De laatste tip van de mental coach is om familie en vrienden er vooral buiten te houden. Het is volgens hem beter om de verantwoordelijkheid bij de persoon met het goede voornemen te houden.
Wat ik me afvraag na het lezen van dit stukje is waarom we dan überhaupt nog doen aan goede voornemens? Ik wil daarom voorstellen om per direct te stoppen met alle goede voornemens. Laat dat een goed voornemen zijn.
Gooi die sigaretten in de prullenbak en steek er nooit meer eentje op. Smelt die overgebleven chocoladeletter om tot chocolademelk en geef het aan je buurmeisje die nog moet groeien. Wacht niet op die ene aanbieding van de sportschool maar loop de deur uit en ga een rondje rennen.
Vandaag lijkt me een uitstekende dag om nooit meer een goed voornemen te hebben. En waarom zouden we? Maatjes 40 zijn niet voor niks gemaakt, van chocolade word je blij en sigaretten houden wespen als geen ander middel bij je weg als je hartje zomer in je hangmat tussen twee bomen op de camping ligt.
Laten we gewoon eens proberen wat aardiger voor elkaar te zijn.
Gelukkig Nieuwjaar!
Anne van Dam is vierdejaars Fysiotherapie in Breda
Punt. Of had jij nog wat?