Terug naar overzicht

Pabo proost op cultuurwerkplaats

De kracht van cultuur

Tijdens het symposium De Kracht van Cultuureducatie dat afgelopen woensdag plaats vond, draaide alles om kunst en cultuur in het onderwijs. De feestelijke bijeenkomst werd dan ook afgesloten met de opening van de cultuurwerkplaats, waar anderhalf jaar werk en voorbereiding in gestoken is. ‘Dat was allemaal nooit gelukt als Edith Postuma hier niet zoveel voor gedaan had,’ zegt Pabodocent Karen Leenaerts. In de werkplaats en omliggende kunstlokalen kunnen docenten, studenten en externen zich bezighouden met alle mogelijke creatieve vakken. ‘Iedereen die iets wil met de kracht van cultuur is welkom.’

Opbloeiende kleine kunstenaartjes

Cultuureducatie is iets van de laatste jaren. Daarom weten volgens Dirk Monsma , de schrijver van het boek Kijk, ik kan zilver maken, veel kinderen niet wat cultuur precies is. ‘Ik was een keer bij een optreden van een breakdancer, die zichzelf “kunstenaar” noemde’, vertelt hij. ‘Vervolgens vroeg één van de aanwezige jongeren of de danser kon schilderen.’ Met cultuureducatie komen kinderen vanaf de basisschool veel meer in aanraking met kunst. Dat heeft volgens Monsma een lange lijst aan positieve gevolgen, maar het belangrijkste is dat het de kinderen zelfvertrouwen geeft. ‘Door cultuureducatie leren en durven kinderen zich te uiten.’

Ook tijdens de workshop Kinder Kunstportfolio wordt duidelijk wat creativiteit in het lesprogramma kan doen. Derdejaars Pabostudent Ellen Meesters is enthousiast over de gevolgen van cultuureducatie. ‘Je wordt er zelf zo blij van als één van je leerlingen ontdekt dat ze ergens goed in is en trots op zichzelf is.’

Napoleon en de cyclopen

Frank Groothof , bekend van Sesamstraat en Het Klokhuis, geeft een lezing over verhalen vertellen. Dat is volgens hem wanneer het over vervelende gebeurtenissen gaat een vak apart. ‘Mijn kind had niet zo’n leuke geschiedenisleraar. Daarom verzon ik manieren om hem uit te leggen hoe bijvoorbeeld de Franse revolutie was gegaan.’ Behalve een verhaal over de Franse revolutie, vertelt Groothof ook over cyclopen en Peerke, een losgeslagen jongen die alles verliest.

De voorste drie rijen van de zaal zijn gereserveerd voor een groepje kinderen. Groothof weet de kinderen zo mee te slepen dat ze het niet kunnen laten vragen te stellen en zich met zijn verhaal te bemoeien. Als Groothof vertelt dat Peerke vroeger door zijn vader geslagen werd, roept één van de kinderen: ‘Ooh! Net als ijsbeer Knut!’  [IB]

Punt. Of had jij nog wat?

Meer lezen?