Dood
'Sommige mensen vinden het een eng idee als ze hun huid of hun ogen moeten afstaan’, vertelt Iris. ‘Maar van mij mogen ze alles hebben. Ik geloof niet dat ik er nog iets aan heb als ik dood ben.’ Het is duidelijk. Aan het woord is een voorvechter van orgaandonatie. Als het aan haar en haar projectgroep ligt, geeft de rest van Avans zich ook op als orgaandonor.
Die betrokkenheid bij orgaandonatie stamt uit haar middelbare schooltijd. Iris: ‘De dochter van een leraar en een van mijn klasgenoten hadden beiden Cystic Fibrosis en stonden op een wachtlijst voor nieuwe longen. We hebben actie gevoerd, zodat zoveel mogelijk leerlingen zich registreerden. Voor de twee leerlingen kwam het te laat. De wachtlijsten waren zo ontzettend lang dat ze uiteindelijk helaas zijn overleden.’
Lichaam snijden
In Nederland zitten 1.288 mensen te springen om nieuwe organen. Jaarlijks overlijden tweehonderd van hen omdat een orgaan te laat beschikbaar is. Die wachtlijsten zouden volgens medestudent Loes een stuk korter kunnen zijn, als mensen zich lieten registreren: ‘Nu moeten doktoren dat vaak vragen aan de nabestaanden. Maar als je net een dierbare bent verloren, zit je er niet op te wachten dat ze in zijn of haar lichaam gaan snijden. Ze zeggen ook vaak nee omdat ze niet weten wat hun dierbare zelf gewild zou hebben.’
Om aan al die onduidelijkheid een einde te maken, zouden mensen zich moeten registreren. Dat betekent overigens niet automatisch dat je na je dood je organen afstaat. Loes: ‘Je kunt ook aankruisen dat je geen orgaandonor wilt zijn of dat je die keuze overlaat aan je nabestaanden. Dat laatste heb ik gedaan, omdat mijn moeder er veel moeite mee had als ik orgaandonor zou zijn.’
Opkrikken
Donorregistratie is allesbehalve populair. Slechts 18 procent van de jongeren heeft zich ooit geregistreerd. Om dat percentage in ieder geval op Avans op te krikken, heeft de projectgroep een heuse campagne op touw gezet. Hun oproep kwam al voorbij op Blackboard, Facebook en Twitter. Deze week deelt de projectgroep registratieformulieren uit, hangen ze posters op door de school en staat er een presentatie op de rol.
‘Ons hoofddoel is natuurlijk dat meer mensen zich laten registreren als donor’, legt Iris uit. ‘Maar dat ze zich überhaupt laten registreren is misschien nog wel belangrijker. We willen andere studenten er vooral bewust van maken. Ze moeten nadenken over donorregistratie.’ [CT]
Punt. Of had jij nog wat?