‘Avans200’, is er geen 4 afgevallen? Het is tenslotte nog maar acht jaar geleden dat Avans uit een samengaan van Hogeschool ’s-Hertogenbosch en Hogeschool Brabant werd geboren. Sterker nog, voor 2004 kon er helemaal nog geen sprake zijn van ‘Avans200’. Ook het feit dat Avans een jaar ouder is dan het Koninkrijk der Nederlanden, dat immers in 2013 haar 200-jarig bestaan zal vieren, heeft iets merkwaardigs. Was het werkelijk Avans waar Professeur Directeur Gérard van Dinther op 1 oktober 1812 zijn eerste les gaf aan vijftien studenten?
Nu weet ik met Johan Huizinga dat een verleden nooit gegeven is. De Nederlandse historicus schreef dat wij ons in de regel voorstellen ‘dat de geschiedenis ernaar streeft het verhaal te geven van het verleden. (…) Inderdaad levert zij nooit meer dan een zekere voorstelling van een zeker verleden, een begrijpelijk beeld van een stuk verleden. Zij is nooit reconstructie of reproductie van een stuk verleden.’
De historicus ontdekt samenhang en construeert een begrijpelijk beeld van het verleden. In die zin valt er voor ‘Avans200’, ondanks een zekere willekeur van tijd en plaats, best wat te zeggen. Ontstaan is nu eenmaal wat anders dan geboren worden. Belangrijker dan het getal is de trots die erachter schuilgaat.
Die is in het geval van Avans bepaald opmerkelijk. Is het al bijzonder veelzeggend dat de oorsprong van deze grote hbo-instelling is gelegen in de Académie Impériale et Royale de Peinture, Sculpture et Architecture, bijna verbazingwekkend is het dat één van de topstukken uit de Avansgeschiedenis de ‘blotebillenjurk’ is waarmee topontwerpster Marlies Dekkers in 1991 cum laude afstudeerde aan kunstacademie St. Joost. Elke hbo-docent zal zich ogenblikkelijk afvragen hoe het met de APA-normen en deze jurk is gesteld? En wat te denken van Marlies’ onderzoeksvaardigheden? Kwantitatief wat betreft de hoeveelheid stof en kwalitatief wat betreft de locatie van de uitsparing?
Ach, we kunnen er wel grapjes over maken, maar juist deze trots opent misschien de door onderwijsneuzen en leerlijntrekkers wat al te dichtgetimmerde beroepsdeuren. Een ‘blotebillenjurk’ maak je alleen als je zelf in je blote billen durft te staan, voor de klas en in de klas. Een hoge lat met vrijheid van afsprong en landing. Met of zonder kussen. Daarvoor zijn, zo zegt ook Paul Rüpp, goed burgerschap, moreel besef en uitnemende beroepsvaardigheden nodig.
Begrijp me goed, ik moet er (zeker in een bepaald aantal niet nader te noemen gevallen) niet aan denken dat elke academiejurk of -kostuum een stel blote billen laat zien. Wat de jurk en de rest van de collectie van Marlies Dekkers ons leert, is dat durf en vakmanschap soms ondergoed en onderzoek gelijkstelt. Dat ‘Avans15’ misschien wel veelzeggender is dan ‘Avans200’. Proost!
Wim Boluijt is docent aan de Academie voor Sociale Studies Breda
Punt. Of had jij nog wat?