De student tekende beroep aan, de zaak kwam dinsdag voor in Breda. De student heeft een speciale vorm van dyslexie, dysorthografie. Bij dyslexie gaat het om problemen met lezen, bij dysorthografie om problemen met spellen. Desondanks doet ze het goed op haar opleiding: ‘Ik sta een acht gemiddeld.’
Nederlands
Maar de toets Nederlands is een groot struikelblok. Dit blijkt nadat ze die tot drie keer toe nét niet de toets haalt. ‘Toen ben ik naar mijn mentor gestapt. Ik wilde eigenlijk niet als bijzonder geval behandeld worden, maar ik had nog maar één kans’, legt de student uit.
De student krijgt nog drie kansen om de toets te halen. Daarvan benut zij er slechts twee. Haar resultaten worden er niet beter op en haar frustratie groeit. ‘Tijdsverlenging of een extra kans heeft voor haar geen zin’, legt haar moeder uit. ‘Maar ik durfde destijds niet aan de decaan te vragen of zij eigenlijk wel wist wat dysorthografie is. Iemand die zoveel studenten begeleidt, zou dat toch moeten weten’, vervolgt zij.
Speciale toets
Toen de student aan het eind van het jaar een negatief bindend studieadvies kreeg, ging ze op advies van de studentendecaan naar de examencommissie en kreeg twaalf maanden uitstel. Op dat moment werd het voor de examencommissie helder welke problemen de student heeft. De decaan adviseerde vervolgens de student om speciale toetsen die van toepassingen zijn op haar stoornis in huis te halen.
De decaan zegt niet op de hoogte te zijn geweest van de specifieke stoornis van de student: ‘Tijdens de intake heeft de student alleen het woord dyslexie laten vallen. Ik wil dan vooral van de student horen wat die nodig heeft. Ik ga natuurlijk niet vragen of ze zeker weet of ze nog ergens anders last van heeft waar wij rekening mee moeten houden.’
Schikking
De examencommissie stelde eerder voor om de zesde kans van de toets alsnog te benutten, mocht deze alsnog niet met een voldoende worden afgesloten zou een aanvullende opdracht uitkomst bieden. Het schikkingsvoorstel werd toen niet door de student aangenomen. ‘Het kost me elke keer ontzettend veel stress om die toets te maken. Het doet wat met je als je het elke keer niet haalt’, vertelt ze. En ze wil eigenlijk het gemiddelde van de vijf toetsen laten meetellen.
‘Ik begrijp gewoon niet wat het verschil is tussen een reguliere toets aangepast beoordelen of een aangepaste toets beoordelen.’ De student geeft meerdere malen aan bij het College van Beroep dat ze zich onbegrepen voelt.
Maar de examencommissie is duidelijk: ‘We geven geen genadezesjes. Met zes kansen zijn we je een heel eind tegemoet gekomen. Je hebt nét iets te laat aan de bel getrokken.’ De Collegevoorzitter vindt ook dat de student erg veel vraagt: ‘Je vraagt eigenlijk om een uitzonderlijke beoordeling. Ook voor mensen met een stoornis gelden normen, daar kan de examencommissie niet zomaar van afwijken.’
Tijdens de zitting gaat de student hier wederom niet in op de schikking. De examencommissie en de Collegevoorzitter geven haar nog tien dagen bedenktijd. [SD]
Punt. Of had jij nog wat?