Het was CDA-minister Hans Hillen die mij deze zomer in Elsevier de ogende opende. Waarom de samenleving almaar meer ruw en ruig lijkt te worden? ‘Ik zoek de verklaring in de atmosfeer. De communicatiemiddelen versterken de harde kant, de ruwheid en het ongeduld. Je ziet het in de popmuziek. De ergste uitvinding ooit is rappen: agressief schreeuwen op een offensief ritme. Dat beeld zit in de samenleving. We moeten terug naar het Franse chanson, met een gitaar zonder drums.’
Een inbreker in uw huis? Niet op zijn bek slaan, zoals Fred Teeven voorstelt. Zet Charles Aznavour op en hij zal zich met een zachtaardig gemoed in een van uw dertien zetels vleien en u om vergeving vragen voor deze verwerpelijke daad. Simpel en eenvoudig, ik schreef het al. Juist wij kunnen nog veel van Hans Hillen leren. Want hoewel er vaak duur en ook wel dik over wordt gedaan is een school feitelijk een ongekunsteld concept. Men staat voor een klas en vertelt een verhaal. Met een fikse dosis eros, dat wel. Het kan geen toeval zijn dat bijna alle onderwijsvernieuwers van de laatste twintig jaar precies dat deden als zij hun vermeend revolutionaire en hemelbestormende onderwijsverlossingstheorie voor het voetlicht brachten. En gelijk hebben ze, want hoe vaak vergeten we niet dat je pas voor de mast kan varen als je het schip bent ingegaan?
Wim Boluijt is docent aan de Academie voor Sociale Studies Breda
Punt. Of had jij nog wat?