Terug naar overzicht

Iedereen wil handtekening Andre Kuipers

André Kuipers heeft nog maar net zijn praatje afgerond als de eerste handtekeningjagers zijn kant op rennen. In eerste instantie zijn dat nog alleen kinderen van Avansmedewerkers, jongens en meisjes van een jaar of twaalf. Daarna volgen voorzichtig enkele studenten, maar uiteindelijk staan zelfs volwassen mannen te hengelen naar een krabbel van de astronaut. Het geeft maar weer eens aan hoe populair hij is.

Technisch Russisch

De vijfhonderd toehoorders hingen vlak daarvoor nog aan zijn lippen toen hij vertelde over de vier jaar durende voorbereiding. Hoe hij met de twee andere bemanningsleden in Siberië werd gedropt om te leren hoe hij kan overleven, mocht de capsule daar landen. Of over het onder de knie krijgen van de bediening van de ruimtecapsule. ‘Dat was geschreven in technisch Russisch’, aldus Kuipers. ‘Dat was zo’n vakjargon dat zelfs mijn lerares Russisch er niks van begreep.’

Vlak voor de lancering plaste André Kuipers tegen het linkerachterwiel van de bus die hem naar het lanceerplatform in Baikonoer (Kazachstan) bracht. Het is een Russische traditie, omdat de eerste mens in de ruimte, Joeri Gagarin, dat vijftig jaar geleden ook deed. Het was bovendien voorlopig de laatste keer dat ze vrij konden plassen. ‘Of de astronauten nu uit Rusland, Europa of Amerika komen, we dragen tijdens de vlucht allemaal een luier’, onthulde Kuipers.

Zwembewegingen

Tijdens de 139 dagen die hij doorbracht in ISS raakte Kuipers verknocht aan de gewichtsloosheid. Als was het in het begin even wennen: ‘Het lijkt alsof je onder water bent, waardoor je in het begin zwembewegingen maakt en alle apparatuur van de muur trapt. Je moet je ook overal vastbinden. Zelfs al je typt op een laptop, zweef je langzaam weg omdat je je afzet.’

De lijst van ruimte-wetenswaardigheden was oneindig: van jezelf wassen met babydoekjes en het eten van gevriesdroogde aardbeien met gebakken ei tot het kwijtraken van wegzwevende M&M’s en het recyclen van urine tot drinkwater. Maar de meeste indruk maakten misschien wel de betoverende foto’s die hij van de aarde nam.

Dun dampkringetje

Naast de grappige en bijzondere anekdotes had Kuipers voor het Avanspubliek ook een boodschap: ‘Vanuit de ruimte zie je hoe kwetsbaar de aarde eigenlijk is. Het dampkringetjes is maar heel dun. En als je over het Amazonegebied vliegt, zie je hoe er happen uit het regenwoud zijn, terwijl het al betrekkelijk klein is.’

Met zijn verhaal hoopt hij bovendien de jeugd te interesseren voor techniek. ‘Als maar één procent van de jongeren door mij besluit om de techniekkant op te gaan, dan is dat een enorme winst voor Nederland.’ Met die missie zit het wel snor, gezien de vele jonge handtekeningjagers. [CT]

Punt. Of had jij nog wat?

Meer lezen?