In plaats van de vloer aan te vegen met de rellende jeugd, kijkt Maike Kooijmans in het online artikel kritisch naar hoe de maatschappij met jongeren omgaat. En dat doen we slecht, volgens haar. Dat begint bij het onderwijs waar de ‘risicojongeren’, met name jongens, vaak vroeg uitvallen. De jongens voelen zich thuis in de mannelijke straatcultuur en dat matcht niet goed met de meer vrouwelijke omgeving van school.
Verliezer
‘Het valt voor deze jongens niet mee om vooruit te komen, passend werk of stages te vinden’, aldus Kooijmans. ‘Veel van hen hebben ook een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen. En dat is problematisch in een meritocratiserende beschaving, waarin (school)prestaties bepalen hoe hoog je kunt klimmen op de maatschappelijke ladder. En als je die ladder niet opkomt, ben je al gauw een verliezer.’
‘Deze jongens ontwikkelen daarop al snel een zo genoemde strain: gevoelens van krenking en boosheid op de wereld’, vervolgt Kooijmans. ‘Ze zoeken vervolgens naar wegen om deze gevoelens van strain te kunnen ontladen. Vooral als het om groepsemoties gaat kunnen ze elkaar opjutten en kan dit tot agressieve excessen leiden.’
Battles
Om te voorkomen dat jongeren in een strain terechtkomen, moeten ze niet worden gewezen op de dingen die ze niet kunnen. Ze zouden juist moeten worden uitgedaagd in wat ze wél kunnen. Kooijmans noemt battles, die in het Nederlandse jongerenwerk worden georganiseerd, als voorbeeld: ‘In deze talenten-arena’s battelen jongeren uit de straatcultuur niet door met elkaar op de vuist te gaan, maar door uit te blinken in allerlei streetwise vormen van sport, muziek en dans.’
‘Tijdens een battle bereiken jongeren het doel waar ze lang voor hebben gewerkt, waar ze zich voor ingespannen hebben, en waar ze zich helemaal op focussen. Daardoor verdwijnen hun problemen naar de achtergrond. Door de succeservaring komen er gelukshormonen vrij, die weer doen verlangen naar een herhaling van dat gevoel. In plaats van in een strain komen ze in een flow terecht.’
Ook drama
Of met een positieve battle als vervangend feestje de ellende in Haren voorkomen had kunnen worden, laat Kooijmans in het midden. ‘Dat had óók op een drama kunnen uitlopen. Omdat zo’n feestje zeer deskundig moet worden voorbereid en pas werkt als het aansluit bij waar jongeren behoefte aan hebben. Het luistert heel nauw. Maar als we verder doordenken over strain en jongerenwerk, misschien durft de volgende burgemeester dan te roepen: Hier is dat feestje!’
Lees het volledige betoog van Maike Kooijmans hier. [CT]
Punt. Of had jij nog wat?