'Natuurlijk hebben we heel vaak te horen gekregen dat we ‘s avonds niet alleen over straat moeten gaan’, vertelt Hilde van Stiphout. ‘Maar goed, dat hoor je in Nederland ook.’ ‘Je kunt hier altijd worden overvallen’, vult Juliette van Kraai aan. ‘Ik heb ook genoeg verhalen gehoord over mensen die overdag zijn beroofd. Wat dat betreft valt er geen touw aan vast te knopen.’
Warme avond
Het is rond een uur of tien ’s avonds als de dames op 13 oktober het restaurant verlaten waar ze uit eten zijn geweest. In plaats van de gebruikelijke taxi terug naar huis te nemen, besluit het duo te lopen. Juliette: ‘Het was een vrij warme avond en we liepen over Orange Street, één van de drukste wegen van Kaapstad. Langs ons reden constant auto’s en er liepen mensen voor en achter ons.’
Ondanks de drukte is het raak bij de ingang van een park. ‘Ze kwamen totaal onverwachts van achteren’, reconstrueert Juliette de overval. ‘Een van de twee donkere mannen klemde zijn arm om mijn keel en hield een klein mes in mijn richting. De andere man bleef verstijfd staan, alsof hij niet zo goed wist wat hij moest doen.’ Het is voor de onbedreigde Hilde het sein om in actie te komen: ‘Ik probeerde de overvaller “aan te vallen” om het mes bij Juliette uit de buurt te krijgen.’
De heldhaftige daad zorgt voor de nodige chaos. Juliette: ‘Ze hadden de reactie van Hilde niet verwacht en hadden geen idee hoe ze ermee om moesten gaan. Uiteindelijk verloor de man die mij vasthield zijn evenwicht en vielen we op de grond. Omdat hij zo ongecontroleerd met zijn mes bleef zwaaien, liet ik uiteindelijk mijn tas los.’
Achtervolg-modus
De dames dringen de schrik en de tranen nog even terug en schakelen over in de achtervolg-modus. Een taxichauffeur heeft de twee overvallers het park in zien vluchten. De dames stappen in en rijden met auto en al het park in. Juliette: ‘Daarmee was hij behoorlijk in overtreding. Hij had zelf ervaring met overvallers en wilde er daarom achteraan gaan.’
Maar de twee mannen zijn gevlogen. De taxichauffeur zet het tweetal daarop af bij het politiebureau. Dan pas komt ook het besef. In de tas zaten de pinpassen van beide dames, maar ook een creditcard, een rijbewijs, een camera, een telefoon en grofweg 25 euro aan cashgeld. ‘Ik baalde dat alles weg was’, aldus Juliette. ‘Maar we hebben natuurlijk ontzettend veel geluk gehad dat we geen verwondingen hebben opgelopen. Al had ik niet het idee dat deze overvallers ons echt kwaad wilden doen.’
Tafelberg
Afgezien van de overval bevalt Zuid-Afrika de dames uitstekend. Vooral de natuur. ‘Als ik uit mijn raam kijk, zie ik in mijn achtertuin de Tafelberg’, geeft Hilde een voorbeeld. ‘Ik vind het grappig om Nederland hier terug te zien in de taal en de architectuur’, aldus Juliette. ‘Maar ook sommige mensen lijken met hun blauwe ogen en blonde haren soms net Nederlanders.’
En de overval? Dat hoort volgens de studenten een beetje bij Zuid-Afrika. Juliette: ‘De armere mensen hebben vanaf hun jeugd meegekregen dat stelen een manier is om aan geld te komen. Dat doen ze zonder er over na te denken, ze weten niet beter.’ ‘Overigens voel ik me helemaal niet onveilig in Kaapstad. Ik loop elke dag langs de plek waar het gebeurde.’ [CT]
Punt. Of had jij nog wat?