De landelijke deken van de Orde van Advocaten (en oud-profbasketballer) torende met zijn 2.17 meter hoog boven de zaal uit. Desondanks gaf Loorbach aan zich nederig en trots te voelen omdat hij ‘stond op de schouders van reuzen’. Hij doelde daarmee op zijn Maaskantlezing-voorgangers, zoals oud-minister Ernst Hirsch Ballin, ook in de zaal aanwezig.
{mosimage}
17.000 zielen
Titel van de lezing van Loorbach was ‘De rol van de jurist in de rechtsstaat van 2013’. Maar in plaats van naar het heden of de toekomst te kijken, had hij het vooral over het verleden.
‘Ik ben als landelijk deken een “burgemeester” van 17.000 zielen, zoveel advocaten zijn er in Nederland. Voor ons allen geldt het belang van het goed functioneren van de rechtsstaat. Die lijkt een stabiel geheel, maar is kwetsbaarder dan u denkt.’
‘In Nederland is het skelet voor de rechtsstaat de grondwet, die gelukkig heel lastig te wijzigen is. Maar veel Europese landen hebben daarnaast nog een constitutioneel hof. In Nederland is een wetsvoorstel hierover gestrand.’ En dat vindt Loorbach wel jammer. Een goed evenwicht tussen de verschillende machten is volgens hem essentieel. Het publieke belang staat voorop. Corruptie, rechtsongelijkheid en schending van mensenrechten liggen altijd op de loer.
Twee gezichten
Loorbach haalde een voorbeeld aan: ‘Ik zag vorig jaar de film A Separation, waarin een echtpaar uit Teheran in scheiding ligt en in een juridische strijd verwikkeld raakt. Het verhaal zou ook zó in Rotterdam kunnen spelen. Iran lijkt in die film net op Nederland. Het verhaal is herkenbaar.’
De film heeft volgens de deken een boeiende zeggingskracht, want Iran heeft ook een heel ander gezicht: ‘Op een mensenrechtencongres in Londen sprak ik een Iraanse advocate in ballingschap, die een vrouw had verdedigd die gestenigd zou worden voor overspel. Een internationale mediacampagne heeft haar leven gered. Die vrouwen waren gekleed als supermoderne en hippe Parisiennes. De opvatting van sommigen dat de rechtsstaat alleen in primitieve en arme landen bedreigd is, is een misvatting.'
Schijnbare onschuld
In Nederland is er volgens Loorbach een schijnbare onschuld. Zijn Orde van Advocaten toetste in 2012 de politieke partijprogramma’s voor de verkiezingen. ‘De conclusie daaruit was dat er behoorlijk wat grondwettelijke (mensen)rechten werden geschonden, bijvoorbeeld rondom privacy. De rechterlijke vrijheid is een groot goed, die beschermd moet worden. De Orde is de collectieve advocaat van de rechtzoekenden van morgen.’ [LJ]
Zie ook het eerder verschenen artikel:
Punt. Of had jij nog wat?