Voelen buurtbewoners zich veiliger als de wijkagent twittert over wat er in de buurt gebeurt? Imke Smulders, verbonden aan het Expertisecentrum Veiligheid van Avans, wil deze vraag beantwoorden in haar promotieonderzoek.
Wijkagent Belinda van der Genugten uit Drunen twittert al een paar jaar enthousiast. ‘Ik steek er wel veel tijd in, niet iedereen heeft zin om er na werktijd óók nog mee bezig te zijn. Ik heb wel moeten zoeken naar de juiste manier. Soms hing de afdeling communicatie aan de telefoon: “Wat heb jij nou online gezet?”. Ik heb er in moeten investeren, maar ik krijg nu ook berichten terug uit de wijk met tips en opmerkingen. Het werkt verslavend en ik vind het heel leuk om te doen. Ik sta zelfs in de top honderd twitterende wijkagenten.’
Zojuist lezing bijgewoond over het #veiligheidsgevoel bij burgers nav twittergedrag wijkagent, word je geinterviewd en gefilmd! #ziebreda
— Belinda v/d Genugten (@WijkAg_DrunenN) December 2, 2014
Takenpaket
In een lezing vertelt Imke Smulders, docent Taal en Communicatie aan de Juridische Hogeschool Avans-Fontys (JHS), over haar voorlopige bevindingen die ze de afgelopen drie jaar heeft opgedaan. ‘Het staat in de taakomschrijving van de wijkagent dat hij contacten onderhoudt met de burger, ‘ zegt Smulders. ‘Twitter biedt mogelijkheden om een groep te bereiken die je misschien overdag niet op straat ziet.’
Twee wijkagenten uit Dordrecht zijn afgekomen op de lezing. ‘Wij werken op een bedrijventerrein. Daardoor gaat de communicatie heel anders dan in een woonwijk. Wij hebben meer één op één contact met onze mensen.’ De agenten willen kijken of het twitteren iets voor hen is.
Smulders is voor haar onderzoek op verschillende manieren te werk gegaan. Zo heeft ze twitterende en niet-twitterende burgers enquêtes in laten vullen over hun gevoel van veiligheid om daar later met persoonlijke interviews nog verder op door te vragen. Ze interviewde agenten en gaf hen twittertrainingen.
Zichtbaarheid
De voorlopige conclusie van Smulders: ‘Mensen die de wijkagent op Twitter volgen zijn specifieker over wat ze van de wijkagent verwachten. Mensen die niet twitteren vinden dat de agent zichtbaar moet zijn op straat. Ze zien hem te weinig.’
Of inwoners uiteindelijk echt een veiliger gevoel krijgen bij twitterende wijkagenten gaat de docent nu analyseren. Het onderzoek is in augustus klaar.
De Dordtse agenten zien na afloop van de lezing nog geen voordelen van het gebruik van Twitter. ‘Wij benaderen onze wijk liever via mail of persoonlijk contact.’
Jan-Willem Sies
Zou het niet zo zijn dat hee twitterende wijkagent een gevoel van goede / eenvoudige bereikbaarheid biedt en dat daardoor het gevoel van veiligheid toeneemt? Of beter.. Lijkt toe te nemen.