Voor het derde jaar op rij organiseert Theatergroep Ludwig een voorstelling voor en door Avansstudenten. De voorstelling, Het meisje dat graag een elfje wilde worden, heeft als thema vervreemding. Het doel van de voorstelling is dat studenten een beter beeld krijgen van de sociale branche waarin zij gaan werken.
De voorstelling gaat over vervreemding. Iedereen liked alleen maar online, er is geen echt contact meer. Mensen raken steeds verder van elkaar verwijderd. Er doen studenten mee van drie opleidingen; Sociaal Pedagogische Hulpverlening, Maatschappelijk Werk en Dienstverlening en Culturele en Maatschappelijke Vorming. Studenten volgen het project als een stage. Zij worden beoordeeld in competenties zoals samenwerken en inleven in anderen.
Een groep studenten van Academie voor Sociale Studies Den Bosch (ASH) zit met gezonde spanning in de kleedkamer. Vrijdagmiddag treffen zij de laatste voorbereidingen voor de voorstellingen. Er wordt veel gelachen terwijl de make-up bij de jongens wordt aangebracht.
Razend enthousiast
De studenten zijn razend enthousiast. Ze roepen allemaal het hardst wat zij het belangrijkste leerdoel vinden. ‘Ik wilde wat zekerder worden’, roept er eentje. ‘Ik wil mij meer kunnen inleven’, of ‘ik wil beter leren presenteren.’ Dit zijn allemaal redenen voor studenten om deel te nemen aan de voorstelling. Volgens ASH-docent Sofie van der Vleuten is het belangrijk om andere talenten te ontwikkelen: ‘Sommige studenten kiezen ervoor om zekerder te worden of beter te presenteren. Zij proberen dit door de optredens te bereiken.’
‘Spelen met de werkelijkheid’
Johan, tweedejaarsstudent Culturele en Maatschappelijke Vorming: ‘Ik kom uit een veilige thuisomgeving en ik ga later werken met jongeren die dat niet hebben. Daarom is het wel belangrijk om inlevingsvermogen te ontwikkelen. Ik kom door theater dichter bij de emoties van de cliënten en hierdoor krijg ik meer zekerheid.’ Simone Humble, tweedejaarsstudent Culturele en Maatschappelijke Vorming : ‘Het is een leuke manier om te spelen met de werkelijkheid. Ik heb hierdoor veel meer zelfvertrouwen gekregen.’
Band versterken tussen docent en student
De docenten zijn erg gepassioneerd over het project. De onderlinge band met studenten is erg losjes. Van der Vleuten: ‘Soms denk ik zelf ook weleens wat zeg ik nu. Maar je band is gewoon heel anders geworden met de leerlingen.’ Je kan merken dat de docenten erg trots zijn. Ze geven de studenten complimenten over hun zangkunsten. De studenten vinden de begeleiding die ze krijgen erg motiverend. Johan: ‘De docent begrijpt dat ik meer ruimte nodig heb. Ik moet niet gepusht worden daar kan ik niet tegen. Juist omdat ze die ruimte geeft ben ik extra gemotiveerd. Ze weet iedereen op de juiste manier te ondersteunen.’
Punt. Of had jij nog wat?