Wist jij dat Amerika in de Tweede Wereldoorlog concentratiekampen had, midden in de woestijn, waar ze alle Japanse landgenoten in opsloten? In de nieuwe roman van de Chileense schrijver Isabel Allende, De Japanse Minnaar, wordt niet alleen een bijzonder liefdesverhaal beschreven, het laat ook een andere kant van de geschiedenis zien.
Driehoeksverhouding
Alma is tien jaar oud als ze in 1939 door haar ouders naar familie in de Verenigde Staten wordt gestuurd om aan de Nazi’s te ontkomen. Alma heeft heimwee naar haar in Polen achtergebleven ouders, die de Jodenvervolging niet zullen overleven. Haar verdriet wordt verzacht door de vriendschap met haar achterneef Nathaniel en met haar vriendje Ishimei, de zoon van een Amerikaans- Japans echtpaar. Ishimei wordt Alma’s grote liefde, maar uiteindelijk trouwt ze met Nathaniel. In het geheim blijft Alma’s leven met Ishimei verbonden.
Een geheim dat jaren later pas wordt ontrafeld door Alma’s kleinzoon Seth, die zijn oma regelmatig komt opzoeken in een bejaardentehuis. Daar leert hij de verzorgster Irina kennen, een jonge vrouw met een heftig verleden. Tussen Seth en Irina ontstaat voorzichtig iets moois, maar ook Irina moet zich eerst bevrijden van wat zij jarenlang geheim probeerde te houden.
Totale verbijstering
Allende weet je vanaf het eerste moment het verhaal in te trekken. Wie niet oppast, is opeens uren verder, totaal verzonken in de Amerikaanse geschiedenis. Geen geheim blijft verborgen en soms laten de onthullingen je in totale verbijstering achter. Gebeurt dit echt?
Isabel Allende werd bekend met boeken als: Het huis met de geesten en Het negende schrift van Maya. Als geen ander weet ze fictie te verweven met non-fictie. Een combinatie die het keer op keer goed blijft doen. De Japanse Minnaar is een boek om niet meer weg te leggen, totdat je de laatste pagina verslonden hebt.
Punt. Of had jij nog wat?