Is er eigenlijk iets wat Jeroen van Konningsbrugge niet kan? Dat vraag je je af na het zien van de nieuwe Nederlandse thriller Schone Handen waarin de voormalige Lama, side-kick van Linda de Mol, typetjes-acteur en zanger van Jurk een keiharde crimineel neerzet.
Het verhaal van Schone Handen, naar het gelijknamige boek van René Appel, is weinig origineel. Eddie (Van Koningsbrugge) is een Amsterdamse crimineel, die hogerop wil. Zijn vrouw Sylvie (Thekla Reuten) leeft op stand met het geld dat haar man binnenbrengt, maar sluit haar ogen voor de herkomst. Tot de politie ’s ochtends voor de deur staat en Eddie verdenkt van moord, haar zoontje met een pistool rondloopt en haar dochter ziet hoe Eddie een man op straat in elkaar mept. Als een andere groep criminelen het op Eddie voorzien heeft en haar zoon betrokken raakt bij een afrekening is de maat vol en Sylvie probeert met haar gezin te vluchten.
Amsterdams accent
De eerste helft van de film denk je dat je in een mix van Gooische Vrouwen en Flodder terecht gekomen bent. Van Koningsbrugge overtuigt enigszins ondanks zijn Amsterdams accent, maar ras-actrice Reuten werkt meer op de lachspieren. Teun Kuilboer is goed op dreef als Eddie’s kleinere broer.
Hittegolf
De film speelt zich af tijdens een hittegolf, de acteurs lopen constant te zweten en zijn snel geïrriteerd. Het zorgt voor een broeierige sfeer en geeft extra swing aan een film die het moet hebben van een zeer sterke tweede helft. Het tempo gaat omhoog en eindelijk zit je als kijker op het puntje van je stoel. Van Koningsbrugge is ijzersterk als psychopathische crimineel en Reuten groeit in haar rol van Sylvie als vrouw op de vlucht die koste wat kost haar kinderen in veiligheid wil brengen.
Schone Handen werkt toe naar een zinderende climax en stijgt daardoor uit boven de meeste Nederlandse films. Liefhebbers van Penoza en Smeris zullen Schone Handen zeker weten te waarderen. De film draait vanaf vandaag in de bioscoop.
Punt. Of had jij nog wat?