‘Contact maken is het voornaamste instrument om radicalisering tegen te gaan’, aldus Ad Schenkels, projectmanager bij de Academie voor Veiligheid en Bestuur. Hij sprak gisteravond voor een volle collegezaal over radicalisering. In de Avans Academielezing bleek verbinding het sleutelwoord.
Gedurende de lezing ‘Radicalisering: het is maar hoe je het bekijkt’ probeert Schenkels de term radicalisering te duiden en te ontwarren. ‘Radicalisme, terrorisme, activisme, extremisme. Het zijn termen die veelvuldig door en naast elkaar gebruikt worden.’ Volgens hem zijn er echter veel verschillende perspectieven te benoemen, en ‘na deze lezing zijn er honderden niet genoemd.’
Schenkels benadrukt ook dat radicalisering en terreur begrippen van alle tijden zijn. ‘Het is pas sinds de aanslagen op 11 september dat we dit koppelen aan de Islam, maar het bestaat al veel langer. Denk aan de Politieke Partij Radikalen, de voorloper van GroenLinks uit de jaren zestig. Of aan verzetsbewegingen als ETA of RMS. Zelfs de oude Grieken maakten zich schuldig aan terreur.’
‘Politici moeten zich realiseren dat aan hun woorden belang wordt gehecht’
Er zijn geen quick wins om radicalisering te voorkomen, denkt Schenkels. ‘De mate waarin jongeren openstaan voor radicalisering wordt bepaald door de voedingsbodem. En die komt voort uit discriminatie en gevoelens van onrechtvaardigheid.’ Hij roept dan ook op om polarisatie tegen te gaan.
En dat staat haaks op polariserende politici, die juist tegenstellingen aanstippen en lijken te ‘profiteren’ van radicalisering. ‘Politici moeten zich realiseren dat aan hun woorden belang wordt gehecht en dat ze van invloed zijn.’ Zijn advies? ‘Luister naar elkaar, maak contact. Met respect voor minderheden en ruimte voor verschillen.’
Docent Gülsüm Isleyen krijgt de zaal stil met haar pleidooi voor verbinding tijdens de #Avans academielezing over radicalisering A photo posted by Punt Avans (@puntavans) on Mar 16, 2016 at 1:46pm PDT
‘Waarom moeten moslims zich verantwoorden voor de wandaden van een ander?’ In het tweede deel van de academielezing komt Gülsüm Isleyen aan het woord. De Avansdocent van Turkse origine houdt onder luide muziek borden omhoog met daarop radicale leuzen van zowel allochtonen als autochtonen. Ze vertelt over de discriminerende opmerken die haar moeder moet ondergaan en over haar eigen strijd om het beste uit twee werelden te halen. Met haar betoog krijgt ze de zaal stil. Ook leest ze een brief voor aan de ‘radicale Hollanders’. Want wat voor effect hebben hun uitspraken eigenlijk? En waarom moeten moslims zich verantwoorden voor de wandaden van een ander, terwijl er van Nederlanders niet verwacht wordt dat ze zich uitspreken over de racistische uitspraken van anderen?
Gúlsün Isleyen haalt de toehoorders uit hun comfortzone bij de academielezing over radicalisering #avans — Astrid Damen (@7mountains) 16 maart 2016
‘Er staan mensenlevens op het spel’
Ook Isleyen hoopt dat men elkaar vindt in het midden, want nu is dit ‘een samenleving die niet samenleeft.’ Haar wijze raad? Wees nieuwsgierig in plaats van afstandelijk. ‘We kunnen ons niet meer veroorloven om over elkaar te praten. We moeten met elkaar praten, want er staan mensenlevens op het spel.’
Stijn Mattheij
Simpele aanpak: zeg iedereen gewoon goeiedag. Niet dat dat alles oplost, maar het is in elk geval een begin (ik spreek uit ervaring).