Een student Integrale Veiligheid (IV) wordt door zijn docent beschuldigd van fraude. Hij zou delen van een opdracht letterlijk hebben overgenomen van een medestudent. De student heeft de vervangende opdracht inmiddels behaald, maar wil van het stempel ‘fraudeur’ af. Hij ging in beroep bij het College van Beroep voor de Examens.
De IV-student wist niet wat de opdracht inhield, want hij was ziek geweest. Hij had daarom contact gehad met een medestudent. De opdracht stond op Blackboard, maar bij enkele vragen was het voor de student niet duidelijk wat de bedoeling was. Zijn medestudent legde het uit. ‘Mijn fout is dat ik te veel ben meegegaan in zijn denkwijze.’
Dezelfde spelfouten
De docent constateerde overlap in de uitwerking van de student en zijn medestudent en stapte naar de examencommissie. In de twee opdrachten zaten dezelfde spelfouten, ook dezelfde zinsnedes, actoren en bovendien waren de conclusies gelijk, meent de examencommissie. De opdracht werd niet nagekeken en er is geen cijfer gegeven. De student kreeg een vervangende opdracht en haalde die. ‘Waarom heb je het beroep dan toch doorgezet?’, vraagt de voorzitter van het COBEX zich af.
Gebrandmerkt
‘Ik vond mijn straf onterecht, maar heb me erbij neergelegd omdat ik het moest halen. In de nieuwe periode, in een nieuwe klas werd het voorval door een docent opgerakeld tijdens de les. Ik voel me gebrandmerkt en heb een klacht ingediend bij de directie.’
Excuses
Er is een gesprek geweest tussen de bewuste docent en de student, waarin de docent zijn excuses heeft aangeboden. Van het COBEX wil de student nu toch nog een uitspraak over de fraude. ‘Wij beoordelen het besluit van de examencommissie’, zegt de voorzitter. ‘Over al het andere mogen wij niets zeggen, daar hebben we geen bevoegdheid voor.’
Het COBEX heeft het beroep van de student ongegrond verklaard. De examencommissie heeft juist gehandeld.
Punt. Of had jij nog wat?