Mocht je je nou afvragen: Hmm, die competenties van mijn opleiding, wat heb ik daar nou eigenlijk aan? Dan neem ik je graag even mee naar een vroege ochtend…
‘s Ochtends rukt mijn wekker (a.k.a. mijn mobiel) mij uit mijn droom. Half slapend probeer ik een hoe-kom-ik-uit-bed-strategie op te stellen en geef ik mezelf een advies over hoe vaak ik op de sluimerknop kan drukken. Dat de huidige student moeite heeft met hoofdrekenen is algemeen bekend, laat staan slapend. (Douchen + aankleden + eten + boterhammen smeren + tas inpakken + fietsen) – (5 minuten · X ). Verrassend genoeg is mijn antwoord op deze rekensom niet valide, waardoor ik ietsiepietsie in tijdsnood kom. De volgende keer moet ik toch betere conclusies trekken, triangulatie toepassen of een betrouwbaarder onderzoek doen.
‘Dat de huidige student moeite heeft met hoofdrekenen is algemeen bekend, laat staan slapend’
Ik ren de trap af, maar dan wel zachtjes want ik wil mijn huisgenoot niet wakker stampen (slecht voor mijn imago) en sjees naar de badkamer. Ah shit, mijn andere huisgenoot staat al onder de douche. Oké, tijd om mijn planning- en organisatie skills in de strijd te gooien. Zonder problemen gooi ik mijn strakke ochtendplanning om. Toch handig dat ik de mogelijke risico’s al in mijn hoofd had zitten.
Ik switch naar scenario 2 en sprint de trap weer op. Ik werp een kritische blik in de spiegel en laat mijn creativiteit de loop. Ik besluit niet te douchen, mijn haren in een frot te doen en voor de nonchalante look te gaan. Vooruit, dit is misschien niet heel representatief, maar met de juiste argumentatie kan mijn vette haar er wel mee door. Hoop ik.
Op school reflecteer ik nog even snel op mijn ochtend en schrijf ik wat leer- en verbeterpunten op. Persoonlijke ontwikkeling noem ik dat. Zo zie je maar weer dat je buiten school ook nog wat aan die competenties hebt.
Evi Kuunders is derdejaarsstudent Communicatie in Breda
Punt. Of had jij nog wat?