De naam van de stad zou oorspronkelijk “stad van de vrede” betekend hebben, wat een vrij ironische naam is voor de meest veroverde stad in de geschiedenis. Meer dan 3000 jaar zou de stad al bestaan, en tot op de dag van vandaag is er nog ellende op deze plek.
Ondanks dat ik een stadsmens pur sang ben duurde het lang voordat ik een zwak kreeg voor Jeruzalem. Alle geschiedenis die deze stad rijk maakt, is bedolven onder toeristen en militairen. De stad is verdeeld in West- en Oost-Jeruzalem, internationaal erkend als Israëlisch en Palestijns gebied, maar in praktijk in handen van Israël. Iedere hoek van de stad is gevuld met een andere taal, schrift, geloof en cultuur. Jeruzalem is de meest gangbare route van Israël naar de Westelijke Jordaanoever, toch heb ik na twee maanden rondreizen tussen deze gebieden nog geen volle dag doorgebracht in de stad zelf.
‘Het duurde lang voordat ik een zwak kreeg voor Jeruzalem’
Tot ik tijdens mijn tweede reis twee mensen ontmoette: een Israëlisch meisje uit West-Jeruzalem en een Palestijnse man uit Oost-Jeruzalem. Ze namen me mee naar plekken waar geen toeristen komen, weg van al het religieuze gebral.
Ik hoorde twee verhalen en zag twee steden. Ondanks de verdeling zagen beiden Jeruzalem als hun hoofdstad en als symbool voor hun nationaliteit. Ik knik bij beiden, maar weet dat onze ambassades in Tel Aviv en Ramallah staan. Deze stad is geen hoofdstad, maar twee halve steden. Vrede wordt in stand gehouden door het collectief negeren van de andere kant. Mijn twee vrienden zullen elkaar nooit ontmoeten omdat ze in een gebroken stad wonen.
‘Mijn twee vrienden zullen elkaar nooit ontmoeten omdat ze in een gebroken stad wonen’
De laatste jaren heeft de hele wereld haar handen van Jeruzalem afgehouden. De kersverse Amerikaanse president, die een sport maakt van het opschudden van gevoelige kwesties, is de eerste het aandurft. De Amerikaanse ambassade gaat verhuizen van Tel Aviv naar Jeruzalem, roept hij al een tijdje. Trump gaat de gebroken stad lijmen. Hij geeft een hoofdstad weg en neemt er een af.
Wat het nieuws niet haalt, is dat hij daarmee ook een nationaliteit afneemt. Een symbolische actie die niets oplevert, maar wel veel stuk maakt. Van alle domme dingen die hij in zijn eerste week gedaan heeft, snap ik alleen van deze nog niet wie hier nu precies wat mee wint. Naar mijn idee zit niemand te wachten op een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten.
Bram van der Heijde is vierdejaarsstudent Technische Bedrijfskunde in Tilburg.
Punt. Of had jij nog wat?