De Australische Charlotte Wood zet met Ontregeld, gebaseerd op het verhaal van een heropvoedingskamp voor meisjes, een beklemmende roman neer.
In de brandende hitte en op een kale zandvlakte in Australië ontwaken Yolanda en Verla uit een roes. Hoe ze er zijn gekomen en waarom, wordt niet verteld. Samen met een aantal andere vrouwen
worden ze gedwongen zware arbeid te verrichten onder barre omstandigheden. Dat er geen hulp komt, wordt langzaam maar zeker duidelijk.
Op het eerste oog lijken de vrouwen niks met elkaar gemeen te hebben. Tot ze erachter komen dat ze toch een gemene deler hebben: ze hebben allemaal een affaire gehad met een machtig persoon en nu moeten zíj boeten.
Ontsnappen is niet mogelijk: de oppervlakte is afgesloten met een hekwerk onder hoogspanning. Onder het oog van een sadistische bewaker met een knuppel, zijn verslaafde hulpje en een verpleegster zonder enige kennis, leven de gevangenen in angst. De voedselvoorraad raakt op en de meiden overleven puur door overlevingsstrategieën te ontwikkelen. Zo Yolanda raakt geobsedeerd door het jagen op konijnen en Verla richt zich op de jacht naar paddenstoelen om de bewakers te vergiftigen.
Wood baseerde de benauwende roman losjes op de gebeurtenissen in Hay Institution for Girls, een Australische staatsgevangenis waar in de jaren ’60 en ’70 losbandige tienermeisjes belandden. De definitie van losbandig is nooit duidelijk geworden en in 1978 sloot het instituut haar deuren. Ontregeld heeft nog een ander actuele hoofdthema: waarom worden vrouwen het slachtoffer als een affaire uitlekt? En waarom zijn diezelfde vrouwen sletten? Wood weet een verhaal neer te zetten dat je aan het denken zet en bij blijft.
Punt. Of had jij nog wat?