Het lijkt gisteren: met mijn docentenkoffertje, mijn docentenblouse en met mijn docentenkapsel stapte ik de gebouwen van Avans binnen. Nog wonend in een studentenhuis en met natte plekken onder mijn oksels, maar vol grootse plannen en met een prachtig beeld van mijn ideale toekomst: ik word de beste docent, nooit zo saai als alle docenten die ik ook heb gehad.
Maar na 32 stagiairs, 3 slb-klassen, 27 vrijdagmiddagborrels, 52 loonstrookjes, 2150 nagekeken opdrachten, 756 lessen (bij benadering), 38 columns voor Punt, een lieve vriendin, een prachtige (Avans-)dochter, en 4,5 jaar heel veel werkplezier, is het voor mij tijd om afscheid te nemen. Of er wat veranderd is? Ja: ik ben van mijn natte oksels af, ken de weg in de gebouwen en mijn vriendin heeft mijn docentenblouses naar Afrika gestuurd (“Daar houden ze vast ook van geruite overhemden”).
‘In Afrika houden ze vast ook van geruite overhemden’
Maar verder is “later” vooral heel snel “nu” geworden. Saai ben ik niet geworden, al verandert de definitie daarvan wel met de jaren. Aan het begin stond ik nog drie keer in de week tot in de vroege uurtjes in de kroeg, pub of bar. Zwetend en dansend doorhalen tot 4 uur redt mijn oude, kreupele lijf nu niet meer, maar ik sta me wel nog wekelijks tijdens de lessen in het zweet te werken. Saaiheid is een keuze.
Later is net een mug: je hoort hem in de verte maar ziet hem niet, en als je ’s ochtends wakker wordt, ben je mooi gestoken. Het doet me denken aan Klein Orkest: “Later, later is allang begonnen en vandaag komt nooit meer terug”.
‘Later is net een mug: je hoort hem in de verte maar ziet hem niet’
Ik ben later al voorbij, maar voor jou als student ligt het nog achter de horizon. En je kunt nu klagen over colleges, docenten, tentamens en de smerige koffie, maar later is een bitch, en die komt sneller dan je denkt. Geniet dus van je studententijd!
Rest mij nog om jou als (trouwe) lezer te bedanken voor je (des)interesse! En mijn studenten hebben veel van mij geleerd, maar ik ook van jullie als student. Wat voor mij het belangrijkste is gebleken? Pas je aan de belevingswereld van de student aan. En daarom eindig ik mijn tijd hier graag hetzelfde als de studenten mijn les: ok doei!
Michael Doove is docent taal- en communicatieve vaardigheden aan de Juridische Hogeschool
Aicha
Ok, bye.