Het krioelt op de Hogeschoollaan van eerste- en tweedejaarssstudenten Academie voor Sociale Studies. Ze lopen langs talloze kleurrijke stands van stagebureaus, die ballonnen, posters en pepernoten uitdelen om in de smaak te vallen bij de studenten. Achter elke stand staat een Avansstudent die een stageadres vertegenwoordigt.
Een van de eerste stands waar studenten op stuiten is die van Hoeve het Rondgors. “Dieren zijn niet alleen leuk en aaibaar, maar helpen ook in het ontwikkelingsproces van kinderen”, leggen persoonlijke begeleiders Anita en Inge Jochems uit. “Stagiaires werken op onze zorgboerderij niet alleen met kinderen, maar ze helpen ook mee op de boerderij. Geïnteresseerde studenten moeten niet vies zijn van een beetje modder.”
‘Het is zo mooi om de dankbaaraheid van ouders te zien’
Zieke kinderen
Verderop heeft de kinderafdeling van een Tilburgs ziekenhuis een stand. “Met liefde en geduld het ziekteproces van een kind een beetje makkelijker maken. Dat is wat je bij ons als stagiair doet”, legt een standhouder uit. “Het is zo mooi om de dankbaarheid van ouders te zien. Je merkt dat ze wat aan je steun hebben. Dat probeer ik toekomstige stagiaires ook mee te geven, vertelt student Maartje.
Elders zijn nog tal van kraampjes, bijvoorbeeld die van gesloten inrichtingen en een van een hulporganisatie die gezinnen ondersteunt bij complexe gezinssituaties. “Als een kind driftbuien heeft, weten ouders soms niet hoe ze daarmee om moeten gaan. Wij helpen hen daarbij”, legt de stagiar uit.
Gratis snacks
Rondom een stand met chocoladepepernoten en snoepjes drinken eerstejaarsstudent Lisa en haar vriend rustig een kopje thee. “Ik ben hier niet echt om uitvoerig vragen te stellen. Maar dit is een onderdeel van onze portfolio”, legt ze uit. “We moeten een bezoek brengen aan de oriëntatiemarkt.” De student is vooral blij met de gratis pennen en snacks. “Ik heb nog geen idee waar ik stage wil lopen. Dat zie ik nog wel.”
In gesprek met medestudenten
De animo voor de oriëntatiemarkt is desalniettemin groot. Het is soms wringen om tussen de studenten door bij een stand te komen. ASB-docent Hans Pekaar begrijpt waarom. “De kans om met medestudenten te praten maakt het allemaal laagrempelig. Je krijgt ongepolijste verhalen van medestudenten. Dat spreekt bezoekers meer aan dan een verkooppraatje van een stagebureau.”
Werken in een gevangenis
Benta, eerstejaarsstudent Social Work beaamt dit. “Ik heb al met verschillende studenten gepraat die nu stagelopen in gevangenissen, gesloten inrichtingen en in de verslavingszorg. Zij vertelden niet alleen maar over de leuke aspecten, maar ook wat er tegenvalt. Dat zet je aan het denken, past een dergelijke stage bij mij? Tegelijkertijd zijn de verhalen inspirerend. Ik weet nu zeker dat ik iets met justitiële hulpverlening wil doen. Werken in een gevangenis bijvoorbeeld. Het lijkt me pittig, maar dat is precies wat ik zoek.”
‘Het is soms lastig om je tussen alle andere studenten te dringen om bij een kraam te komen’
Drukke boel
“Tof dat we met stagiair kunnen praten, maar ik vind het wel iets te druk”, vindt eerstejaarsstudent Bryan. Het valt hem niet kwalijk te nemen: overal waar je kijkt zijn kraampjes en een hoop nieuwsgierige studenten. Loop je voorbij een stand, dan word je vriendelijk uitgenodigd om een praatje te maken, eventueel met een gratis pen, markeerstift of een handje pepernoten. “Het is soms lastig om je tussen alle andere studenten te dringen om bij een kraam te komen”, verklaart Bryan. Toch is hij blij dat de mogelijkheid tot oriënteren er is. “Ik weet nog niet precies wat ik wil, maar zo krijg ik een beetje een indruk van de vele verschillende sectoren.”
Punt. Of had jij nog wat?