Terug naar overzicht

Avansstudenten helpen Peru: ‘Zonder vrouwen geen vooruitgang’

 

Eerstejaarsstudenten International Business Kathy Novoa en Cécile Klein worden door docenten en studenten geroemd om hun tomeloze inzet voor anderen. “We hebben allebei altijd iets maatschappijk relevants willen doen”, zegt Cécile daarover. De twee kregen een nominatie voor de Student van het Jaar verkiezing wegens hun inzet voor het goede doel Human Works.

Het zijn wervelwinden, de twee internationale studenten van Avans. Ze zijn energiek en praten met de snelheid van een autocoureur. Geen wonder dat medestudenten het duo roemt om hun energie en enthousiasme. De twee dragen elkaar ook een warm hart toe. “Kathy is altijd vrolijk, eigenlijk is ze een van de meest optimistische mensen die ik ooit heb ontmoet”, vertelt de Duits-Franse Cécile.

De Peruaanse, die al drie jaar in Nederland woont, vult Cécile aan: “Maar dat is ook waarom we zo goed matchen. We zijn allebei energiek. En ik ken weinig mensen die zoveel inlevingsvermogen hebben als Cécile. Ze is heel goed in het leggen van contacten en als je haar een beetje leert kennen, snap je waarom. Ze heeft ontzettend veel charisma.”

‘Als vrouwen geld verdienen investeren het in hun gezin.’

Human Works
Samen maken Kathy en Cécile zich sterk voor Human Works in Cajamarca, Peru. De organisatie poogt arme inwoners van Cajamarca zelfredzaam te maken. Dankzij Human Works krijgt de plaatselijke bevolking bijvoorbeeld taalles. Ook leren ze zelf goederen produceren en krijgen ze training in ondernemen. De studenten focussen zich vooral op vrouwen.”Zonder vrouwen komt er geen vooruitgang in Peru. Als ze geld verdienen investeren het in hun gezin. Uiteindelijk plukt het hele land daar de vruchten van”, aldus Kathy.

Het was Walter Evarts die het duo aan elkaar koppelde. De docent van Avans School of International Studies (ASIS) wist dat Kathy zich inzette voor Human Works. Cécile had op haar beurt een zwak voor Peru en wilde meer ervaring opdoen in de non-profitsector. En precies daarom klikte het zo goed. Sinds hun eerste ontmoeting komen ze geregeld samen om te brainstormen. Hoe kunnen zij vrouwen in Peru helpen aan onderwijs en werk? Dat doen ze soms met Evarts, die op zijn beurt Peru ook een warm hart toedraagt.

‘Veel mensen uit mijn geboorteplaats zijn ongeletterd’

Actie
Kathy woont nu drie jaar in Nederland. Over haar jeugd is de student eerlijk. “Kijk, wij hadden het niet zo moeilijk in Peru. Ik ben opgegroeid in een regio met armoede, maar kwam uit een relatief welvarend gezin. Een typisch Peruaanse traditie is om rond kerstmis de armere inwoners van Peru extra’s te geven. Dat doen mijn ouders ook elk jaar. Toen ik in Peru woonde, was ik een beetje naïef, want buiten Kerst om, dacht ik niet veel na over omstandigheden van de minderbedeelden. Maar naarmate ik ouder werd realiseerde ik me dat ik ze niet alleen rond Kerst wilde steunen. Het voelt zo goed om anderen te helpen als je de middelen hebt. Veel mensen uit mijn geboorteplaats Cajamarca zijn ongeletterd. Een paar jaar geleden vond ik dat het tijd was voor actie.”

Rond diezelfde periode bracht de liefde Kathy naar Nederland. “In Peru had ik al vier jaar een relatie met een Nederlandse jongen”, vertelt ze glunderend. “We besloten uiteindelijk naar Nederland te verhuizen. Hij heeft hier meer arbeidsperspectief en ik wist dat ik mijn draai wel zou vinden.” Haar IBMS-bachelor is haar tweede bachelor. Ze lacht verlegen: “Ik vind leren gewoon heel leuk.”

‘Mijn moeder is mijn grootste inspiratiebron’

Ieder voor zich
De reis van Cécile is een tikkeltje anders. De student woont nog maar zes maanden in Nederland, maar is opgegroeid in Duitsland. Ze spreekt vier talen vloeiend. Spaans, Frans, Duits en Engels. Docenten roemen haar om haar doorzettingsvermogen. “Ik ben best wel ambitieus”, geeft ze een beetje ongemakkelijk toe. “Maar het gaat me echt niet alleen om een glansrijke carrière. Mijn moeder is altijd heel erg maatschappelijk betrokken geweest. Ze helpt anderen, zonder er iets voor terug te vragen. Dat is niet per se iets Noord-Europees, wij zijn nogal individualistisch. Vooral in Duitsland is het ieder voor zich. Maar mijn moeder is juist gericht op anderen. Ze is mijn grootste inspiratiebron. Mijn inlevingsvermogen heb ik van haar.”

Cécile bracht een jaar door in Peru en werkte daar in een ontwenningskliniek voor drugsverslaafden. “Ik vond Peru heel mooi en het werk voldoenend, maar ook moeilijk, omdat ik me het lot van de verslaafden teveel aantrok. Ik wilde nog steeds helpen, maar op een andere manier.”

‘We hebben hele dankbare studiegenoten’

Een halfjaar geleden verhuisde ze naar Breda, om bij Avans te studeren. “Ik ben resultaatgericht, maar dat combineer ik het liefst met non-profitwerk. Na mijn studie wil ik in de charitatieve sector werken.”

Kathy knikt: dat is ook mijn ambitie. Eerst samen met Cécile en onze docent Walter Evarts Human Works groter maken en later ander non-profit-werk.

Behalve hun studies en inzet voor Human Works, helpen Kathy en Cécile ook medestudenten met bijles. “Soms zouden we dat misschien iets minder moeten doen, omdat we druk zijn, maar we hebben hele dankbare studiegenoten”, zegt Cécile.

Punt. Of had jij nog wat?

Meer lezen?