“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan”, komt als quote regelmatig op Facebook voorbij. Evenals vele andere mooie en tegenwoordig hippe uitspraken over hoe men in het leven zou moeten staan. Het leven gaat wat ver, dus ik beperk mij tot mijn dagelijks werk en dan specifiek het werk voor de Avans Medezeggenschapsraad (AMR). Toevalligerwijs is de quote wél op die gehele zin van toepassing. Ik ben nog nooit eerder lid geweest van een medezeggenschapsraad. Dus, of het nou lerend uitproberen is of uitproberend leren: ik denk wel dat ik het kan.
Ik start met het woordje ‘leren’ en het belang dat we er aan hechten dat onze studenten ‘leren’. Maar ook dat we als werknemers blijven ‘leren’. Én als organisatie blijven leren van hetgeen we doen en gedaan hebben. Immers: we zijn een hogeschool waarin we het maximale uit onszelf halen’ en dat vraagt onherroepelijk om een cultuur waarin uitdagen, leren, fouten maken, onderzoeken en experimenteren dagelijks gebeurt op alle lagen van de organisatie.
En dát leren is dan ook de reden geweest voor mij om me kandidaat te stellen voor de AMR. Als onderwijskundige vanuit zowel het Leer- en Innovatiecentrum als de Academie voor Veiligheid en Bestuur dacht ik mijn steentje te kunnen bijdragen aan leren op velerlei vlakken.
“Niet alle bespreekpunten over mijn geliefde onderwerp onderwijs”
De praktijk is iets weerbarstiger maar niet minder leuk. Want natuurlijk gaan niet alle bespreekpunten over mijn geliefde onderwerp ‘onderwijs’ en gaat er vrij veel tijd zitten in het lezen van alle stukken waarbij het niet alleen de vraag is of je begrijpt wat er staat, maar of je ook leest en begrijpt wat er niet staat. Evengoed reis ik iedere dinsdag met goede zin af naar de Cobbenhagenlaan en na afloop met goede zin terug naar Groesbeek, mijn woonplaats.
Zo ook deze dinsdag (30-01). De voorbereiding voor de vergadering doe ik op maandag. Ik neem de agenda door en lees de stukken. Op het oog is het ditmaal een vrij eenvoudige agenda zonder bijlagen. Ik lees de weekmail van het College van Bestuur en bekijk de site van Punt voor de (Avans-) actualiteiten om te kijken of daar nog aandachtspunten voor het ‘leren’ in te vinden zijn. Dan gaat de telefoon. Inkomende oproep. De voorzitter belt mij met de mededeling dat hij er niet bij kan zijn en vraagt mij om zijn rol over te nemen. Een hele eer!
“Klinkt saai, maar het is de moeite waard”
Hij praat mij door de agenda en staat lang stil bij het onderdeel ‘mededelingen’, specifiek bij één. Wat blijkt? Het rapport van de Rekenkamer over de investeringen in de kwaliteit van het hoger onderwijs, als belofte bij het afschaffen van de basisbeurs in 2015, is vorige week gepresenteerd aan de Minister. Ik schrijf driftig mee. Om goed voorbereid te zijn lees ik het rapport inclusief alle reacties van de VSNU, de Vereniging Hogescholen en de Rekenkamer zelf. Klinkt saai, maar het is de moeite waard. Ook de rol van de medezeggenschap komt uitvoerig aan bod. Sinds de invoering heeft de centrale medezeggenschap namelijk instemming op de ‘hoofdlijnen’ van de begroting om zodoende in een vroeg stadium al mee te kunnen praten over de gewenste investeringen. De titel van het artikel op Punt luidt: ‘Hogescholen hebben kritiek op conclusies Rekenkamer, minister belooft beterschap.’ Gelukkig! Er is van geleerd. Wat precies en hoe dat eruit ziet, daar zitten we als AMR natuurlijk bovenop!
En ineens heeft de ogenschijnlijk eenvoudige agenda beduidend meer kleur en inhoud en mag ik deze keer tóch nog volop over onderwijs praten. Zin in!
Maud Muskens is naast lid van de Avans Medezeggenschapsraad Onderwijskundig beleidsadviseur bij het Leer- en Innovatiecentrum & de Academie voor Veiligheid en Bestuur.
Punt. Of had jij nog wat?