Avans-alumnus Joseph Oubelkas zat van 2004 tot 2009 onschuldig in Marokkaanse gevangenissen. Over de ingrijpende gebeurtenissen schreef de Brabander het succesvolle boek 400 brieven van mijn moeder. Vandaag is hij te gast bij Avans, om te vertellen hoe je na zoveel tegenslag je leven ‘een dikke negen’ kunt geven.
Oubelkas vertelt bevlogen over zijn leven na de turbulente gevangenschap. Geen wonder dat hij wekelijks door het hele land volle zalen trekt met zijn bijzondere verhaal. “Het gaat ongelofelijk goed met me. Bijna onwerkelijk eigenlijk. Ik ben gezond, mag wekelijks voor inspirerend publiek spreken, heb een fantastische relatie en met mijn naasten gaat het ook goed. Eigenlijk geef ik mijn leven nu een dikke negen”, vertelt hij.
‘Het leven wordt alleen maar mooier als je de mindere kanten kunt accepteren’
Accepteren
Toch is het niet alleen maar pais en vree, erkent Oubelkas. “Zoals iedereen kamp ik natuurlijk met tegenslagen. Een van mijn beste vrienden heeft leukemie. Ik zal niet ontkennen dat het heftig is, maar zoals met alle worstelingen moet je een manier vinden om ermee om te gaan.” En precies dat is wat hem volgens eigen zeggen zo veerkrachtig maakt. “Het leven wordt alleen maar mooier en eenvoudiger als je de mindere kanten kunt accepteren. Je eigen mentaliteit is daarbij heel belangrijk.”
Of zijn gevangenschap in Marokko van Oubelkas de optimist heeft gemaakt die hij nu is? “Ik heb altijd de energie gehad die ik nu heb. Zo ben ik gewoon als mens. Die houding tot het leven had ik als ‘Avansbroekie’ al, maar ook later met mijn IT-bedrijf en nu inmiddels als spreker en auteur.”
Bewuster
Toch heeft Marokko de oudstudent niet onberoerd gelaten. “Door die vierenhalf jaar ben ik eigenlijk nog bewuster gaan leven. Door de diepe dalen waardeer je de hoge pieken des te meer. En ik heb geleerd betekenisvol te leven. Het verschil maken in het leven van anderen is nu voor mij het hoogst haalbare. Natuurlijk is het belangrijk dat je zelf alles goed op orde hebt, maar vervolgens anderen een zetje in de juiste richting te kunnen geven: dat is fantastisch. En dat werkt andersom ook, ik raak zelf geïnspireerd door gasten van mijn lezingen en door anderen.”
‘Het liefst wil ik zeggen: het is oké dat je niet weet wat je wilt’
Blijven groeien
Oubelkas steekt studenten graag een hart onder de riem. “Ik spreek regelmatig studenten en wat ik vaak merk is dat ze een beetje in de knoop zitten met zichzelf. Ze weten niet wat ze willen en hoe ze hun leven richting moeten geven. Daar maken ze zich dikwijls druk om. Ik denk dan: je hebt je hele leven nog voor je. Al ben je dertig, het is een groeiproces. Gun jezelf de tijd in de zoektocht naar wat je zou willen. Het liefst wil ik zeggen: het is oké dat je niet weet wat je wilt. Soms maak je fouten, maar dat doet iedereen. Het is cliché, maar alleen door die fouten blijf je groeien.”
Over zijn tijd in Marokko koestert hij geen wrok. “Ik heb het als het ware een plek gegeven. Dat betekent niet dat ik het goedkeur natuurlijk, maar ik heb de gebeurtenis geaccepteerd om door te kunnen met mijn leven. Mijn vader komt uit Marrakech en die stad is me nog steeds dierbaar. Maar voorlopig heb ik geen plannen om er op vakantie te gaan.”
Bestseller
De bestseller 400 brieven van mijn moeder, waarin Joseph Oubelkas zijn verhaal heeft opgeschreven, is ook een eerbetoon aan zijn moeder , die hem met haar brieven en haar positieve houding door de jaren van onterechte gevangenschap sleepte. Oubelkas’ heftige ervaring begon op 23 december 2004. Hij was op zakenreis in Marokko, waar hij werd aangehouden voor vermeende drugssmokkel. Hij kreeg tien jaar cel, maar kwam na vierenhalf jaar vrij, omdat hij onschuldig werd verklaard. Tegenwoordig geeft hij gastlezingen en werkt hij aan zijn derde boek.
Vanavond spreekt Joseph Oubelkas op de Hogeschoollaan in Breda. Zijn lezing wordt georganiseerd door Avans Flow en de zaal zit nagenoeg vol. Wil je er toch bij zijn, meld je dan snel aan: er zijn nog acht plekken beschikbaar. De aanvang van de lezing is 16.00 uur.
Punt. Of had jij nog wat?