“Ha jongen, kom binnen!” Ik stap de gedateerde woonkamer in. De geur van filterkoffie, de eikenhouten wandkast en de bruine plavuizen. Via de prominent in het zicht geplaatste Apple notebook klinkt m’n vaders nieuwste Spotify-playlist door Sonos-speakers.
“Filterkoffie! Het schijnt weer helemaal hip te zijn. Zo zie je maar, als je maar lang genoeg wacht, wordt het vanzelf weer modern.” M’n pa zet langzaam twee geurende kopjes koffie op tafel.
“Hoe is het op je werk jongen?”
Vol enthousiasme loop ik leeg. Over hoe we bij Avans werken in zelforganiserende teams, dat we classrooms ‘flippen’, duurzaam en betekenisvol werken, vitaliteit en breinleren omarmen en het ene lectoraat na het andere expertisecentrum openen. Dat projectmatig werken z’n langste tijd heeft gehad, we het nu projectmatig creëren noemen maar dat we ons nu toch vooral heel ‘agile’ een slag in de rondte scrummen. Dat we projecten lean ‘up-starten’ en voor iedere klus een business canvas maken.
‘Vol enthousiasme loop ik leeg’
Ook vertelde ik over de 5% werkdrukreductie, de duurzaam inzetbaarheidsuren en performance-management en dat we ontwikkelgesprekken voeren in plaats van functioneringsgesprekken. Ik vertelde over de hei-, kalibreer-, development-, en studiedagen. Over socio-technische inrichtingsprincipes, teamcultuur, accreditatiekaders en kwaliteitszorgcycli. Over relatiebeheer en convenanten met werkvelden, kenniswerkplaatsen, living labs en learning communities. Over praktijkgericht onderzoek, de NSE-uitslagen en de inhoudsrijke gesprekken daarover met studenten. Dat jobhoppen de norm was, maar dat jobcraften nu helemaal de bom is, en over loopbaanplanning, mobiliteit, flow en meditatie, stoelmassages en sportsessies onder werktijd.
In het spiegelbeeld van mijn koffielepeltje zie ik mijn rood gekoonde gezicht met verwilderde blik. Zwaar onder de indruk van mijn eigen bespiegelingen zie ik mijn hoofd licht heen en weer schudden. Nadat ik weer wat ben bekomen vraag ik mijn vader: “Pa, hoe was dat in jouw tijd? Die veertig jaar dat jij in het onderwijs werkte?”
Mijn vader kijkt geamuseerd over de rand van z’n beslagen bril. Het kopje koffie rustend tegen z’n onderlip. “Wij? Wij gaven les jongen.”
Stefan van Teeffelen is docent bij de opleiding Social Work in Den Bosch
V.
“Wij? Wij gaven les jongen.” - geniaal.
Maartje
Hoi Stefan, Wat een geweldig stuk. Ik houd van retro, dus vanaf vandaag ben ik een retro-docent! Thx voor de inspiratie. Gr Maartje Franken Hogeschool-retro-docent