Terug naar overzicht

Geen auto, maar een moestuin voor je deur

Als het aan eerstejaarsstudenten Ruimtelijke Ontwikkeling ligt, staat er straks geen auto meer voor de deur. Wat dan wel? Een moestuin, dat is veel beter voor de sociale samenhang.

Avansstudent Esther Schoonbroodt woont het liefst in een buurt met veel ruimte en groen. De Negende Reit, een woonwijk uit de jaren 70 in Den Bosch, is het tegenovergestelde van dit ideaal. Nauwe wegen zonder stoep kronkelen door de buurt en overal staan auto’s. Het pleintje – een parkeerplaats met zeventien plekken – wordt omringd door huizen die er met hun rug naartoe staan. De auto is het middelpunt van de wijk geworden.

Samen met groepsgenoten Giel Graus, Simone Noten en Rafael Schaefer werkt Esther daarom aan een sociaal alternatief voor het buurtje. Ze willen de auto uit de buurt verbannen om meer ruimte te creëren voor de bewoners. “Het idee kwam van onze docent, Ivo Bastiaansen”, vertelt Giel. “Toen we met hem door de wijk liepen zei hij: diep van binnen wil ieder mens meer contact met anderen. Met dat idee zijn wij aan de slag gegaan.”

Het ontwerp voor De Negende Reit. Parkeerplaatsen zijn veranderd in groene pleintjes.

Omdraaien
“We zochten een manier om de sociale cohesie te bevorderen”, vertelt Simone. “Als je de auto uit de straat haalt, is daar ruimte voor.” Na een brainstormsessie bleven twee ideeën over: een moestuin en een speelplaats. “Dat zijn plekken waar buurtbewoners elkaar tegenkomen. Met de moestuin hopen we de buurtbewoners actiever te maken, zodat ze samen de plantjes verzorgen.”

Als het aan de studenten ligt, wordt de Negende Reit niet alleen groener maar ook kindvriendelijker. Dat is hard nodig, vindt Esther. “Nu is er geen duidelijke stoep, kinderen lopen tussen de auto’s door zo de weg op. Dat is hartstikke gevaarlijk. Bovendien is er nog geen speeltuin, dus die moet er ook komen.” De studenten hopen dat jonge ouders elkaar leren kennen terwijl hun kroost aan het spelen is.

Als kers op de taart willen de studenten ook de huizen zelf aanpakken. Giel: “Sommige huizen staan met de achterkant naar het plein. Dat is erg lelijk, bewoners wonen zo afgezonderd van de wijk. Dat willen we omdraaien. De achterdeur moet de voordeur worden.”

‘De auto is niet het middelpunt. Het draait om mensen’

Leerzaam
Voor de opdracht werkte Avans samen met De Gruyter Fabriek, een denktank die samen met overheid en bedrijfsleven oplossingen zoekt voor vraagstukken uit de maatschappij. Ditmaal was men op zoek naar nieuwe ideeën om oude woonwijken te renoveren.

“Een leuke opdracht”, vindt de groep. “Ik ben op een hele andere manier naar woonwijken gaan kijken”, vertelt Esther. “Vroeger dacht ik: wat irritant dat de auto zo ver weg is, nu snap ik dat het juist beter is voor de buurt.”

Wat hen vooral verbaast is hoe het met kleine ingrepen al makkelijk is om een hele wijk leefbaarder te maken. Volgens Giel komt dat vooral door de door hen gekozen sociale aanpak. “De auto is niet het middelpunt. Het gaat om mensen.”

Punt. Of had jij nog wat?

Meer lezen?