Bedrijven maken steeds meer gebruik van de diensten van vluchtelingen met een verblijfsstatus. Door de krapte op de arbeidsmarkt is de werkgever vaker bereid hun opleiding te betalen als ze bij hen komen werken.
In de zorg, de ICT en de techniek is veel vraag naar gekwalificeerd personeel. De Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF sprong daarop in en bedacht nieuwe onderwijstrajecten voor statushouders die zo aan de slag konden. Samen met onderwijsinstellingen en het bedrijfsleven ontwikkelde het UAF oriënterende voortrajecten waarbij statushouders de benodigde vakkennis opdoen voordat ze gaan studeren aan een reguliere mbo- of hbo-opleiding.
De pilots, die vorig jaar van start gingen, blijken een succes. Zo start dit jaar in Amsterdam een tweede groep docenten met een vluchtelingachtergrond aan het traject ‘statushouders voor de klas’. Via deze weg kunnen zij uiteindelijk als zijinstromer hun tweedegraads lesbevoegdheid halen. Basis- en middelbare scholen staan te springen om docenten, vooral in exacte vakken. Vijftien statushouders hebben via dit traject inmiddels een stageplek gevonden. Het UAF wil het uitbreiden naar andere steden.
Contract op zak
Ook het leerwerktraject bij netbeheerder Stedin wordt verlengd. Daarin worden statushouders op kosten van het bedrijf in vier maanden klaargestoomd voor de duale mbo-opleiding tot elektromonteur. Alle deelnemers van vorig jaar zijn daar inmiddels aan begonnen en hebben een arbeidscontract op zak.
Grote aanjager van deze nieuwe onderwijsvormen is UAF-directeur Mardjan Seighali, die komende maand de prestigieuze Comeniusprijs in ontvangst neemt. “Vluchtelingen brengen veel kennis en vakvaardigheden mee waar in Nederland veel behoefte aan is. We zien dat werkgevers daarin willen investeren.”
Niet makkelijk
Toch merkt het UAF ook dat werkgevers soms koudwatervrees hebben. Zij denken bijvoorbeeld dat de taalbarrière een probleem is. Seighali: “Ik zou tegen hen willen zeggen: kijk hoe anderen het doen.” Werkgevers die zagen dat bouwbedrijf Dura Vermeer vluchtelingenstudenten opleidde, klopten bij het UAF aan omdat ze ook mee wilden doen.
Het UAF begeleidt 3.800 vluchtelingen bij hun studie of
loopbaan, maar er zijn veel meer statushouders die naast hun uitkering
onderwijs willen volgen. Maar dat mag niet overal. Seighali: “Ik wil dat gemeenten
kijken naar de mens. Zorg dat iedereen op niveau wordt opgeleid.” Iemand zo
snel mogelijk aan het werk zetten, is volgens haar een kortetermijnoplossing.
“Wij investeren daarom in slimme trajecten en niet in snelle. Daar krijg je
uiteindelijk veel meer voor terug.”
Punt. Of had jij nog wat?