Het klinkt te mooi om waar te zijn: stage lopen op de Seychellen. Harm van Zanten, derdejaarsstudent Environmental Science for Sustainable Energy and Technology (ESSET) in Breda, deed het. “Maar het was geen tropische vakantie.”
Harm liep stage bij een ngo (non-gouvernementele organisatie) die onderzoek doet naar de populatie zeeschildpadden op het eiland – de karetschildpad en de groene schildpad – en hun leefgebied. Hij verbleef vijf maanden op het grootste eiland van de archipel: Mahé.
Veilig naar het water
Eén van de taken van Harm was de nesten van schildpadden in de gaten houden. Drie keer maakte hij mee dat een nest met eieren uitkwam. “Een geweldige ervaring. Ik heb schildpadjes geholpen veilig het water te bereiken.” Dat proces moet zoveel mogelijk natuurlijk verlopen, omdat de schildpadden ooit terugkeren naar het strand waar ze geboren zijn om zelf een nest te maken.
Dat geldt overigens alleen voor de lucky few; slechts één op de tienduizend schildpadjes wordt volwassen. “Ze hebben veel natuurlijke vijanden, maar er zijn bijvoorbeeld ook stropers”, vertelt Harm. “Officieel niet, maar ik weet zeker dat ik in ieder geval één keer een nest heb gezien dat was leeggehaald door stropers.”
Aangevallen door honden
Het eerste nest dat Harm zag uitkomen, werd aangevallen door honden. “Als de schildpadjes uit hun eieren komen, zijn ze eerst nog in een soort trance. Vanwege die honden moest ik ze wakker maken, met handschoenen aan, zodat ze genoeg energie hadden om naar de zee te komen.” De meeste nesten komen uit in januari en februari, maar toen was Harm weer terug in Nederland.
‘Ik weet zeker dat ik een nest heb gezien dat was leeggehaald door stropers’
Harm: “Je begint aan je stage met het idee dat je misschien wel iets kan veranderen met je onderzoek. Dat motiveert je. Maar veranderingen, bijvoorbeeld op het gebied van wetten en regelgeving ter bescherming van de schildpadden, duren langer dan één stageperiode.”
Tropisch
De omstandigheden op het eiland waren zeker tropisch te noemen: een constante temperatuur van 30 graden, hoge luchtvochtigheid, mooie natuur met veel verschillende soorten planten en palmbomen. Maar een vakantie was het niet, zegt Harm. Het was hard werken, acht uur per dag, vaak in het wildelife centre van de ngo. Hij was niet alleen met zijn onderzoek bezig, maar gaf ook informatie aan bezoekers of verzorgde de landschildpadden.
Met een medestudent verbleef Harm op het zuidelijke deel van het eiland. “Je leeft daar heel geïsoleerd, er zijn maar een paar winkels. Daardoor had ik wel veel tijd om te genieten van de natuur. Ik heb veel op het strand gezeten en hikes gemaakt.”
Tijdsverschil
Contact met je familie is lastig, ondervond de ESSET-student. “Internet heb je alleen op je telefoon, maar dat is duur. Ik probeerde wel iedere dag een berichtje te sturen, maar bellen of skypen ging niet. Het tijdsverschil maakte dat lastig. Mijn moeder had het best zwaar.”
Eenmaal thuis was het ook weer wennen, vooral aan het weer. “Het was zo koud, ik had meteen een zware keelontsteking te pakken. Ook aan het eten moest ik weer wennen. Daar kookte ik Indisch en Afrikaans, ik heb er geleerd hoe ik een goede curry kan maken. Daar stond ik gerust twee uur voor in de keuken.”
Lees hier meer over de ervaringen van Avansstudenten in het buitenland.
Punt. Of had jij nog wat?